Oι περιπέτειες του Αϊ Βασίλη του... χωριού μας...

Οι περιπέτειες του  Αϊ Βασίλη… απ’ το χωριό μας! 
θεατρικό σκετσάκι γραμμένο για τα παιδιά του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικούσχολείου της Γαύδου
από τις εκπαιδευτικούς Αγιοπετρίτη Μαριέττα και Λυσιόβα Κατερίνα (2005-6) και προσαρμοσμένο σε σχολείο με περισσότερα παιδιά.
κλείνει με΄αινίγματα στα οποία συμμετέχει το κοινό.

Μουσική: Deck the Halls από φάκελο Χριστουγεννιάτικα

(μπαίνει ο παππούς με τη μαγκούρα του κουτσαίνοντας και κάθεται μπροστά στο τζάκι)

παππούς:γκούχου γκούχου… γκούχου γκούχου…

αχ! Κρύωσε ο καιρός! Έφτασαν κι όλας τα Χριστούγεννα!!! γέμισε ο τόπος μυρωδιές από γλυκά και πεντανόστιμες λιχουδιές!!!

Χιόνια όμως στο καμπαναριό πάλι δε βλέπω φέτος….

 Δίχως χιόνια και βροχές πώς να καταλάβεις Χριστούγεννα; Να, ούτε το τζάκι καλά καλά δε μου κάνει κέφι να ανάψω…

Αλλά να … λόγω της ημέρας, ας το ανάψω…

Τα εγγονάκια μου όμως, πού να είναι; Δεν ξύπνησαν ακόμα;

Α!! σαν αν μου φαίνεται πως κάτι ακούω… ναι,, κάτι ακούω…

Ακούτε και σεις ή… παραγέρασα;

(Τραγούδι τρίγωνα κάλαντα με χορό κυκλικό)

Παιδί 1:Παππού!! Παππού!! Πού είσαι; 

Παππούς: καλώς τα παιδάκια μου τα όμορφα!!! τι κάνετε;

Παιδί 2. πω πω παππού χαμός γίνεται σήμερα στο σπίτι! Βλέπεις; Η μαμά μαγειρεύει απ΄ το πρωί και ο μπαμπάς μαζεύει ξύλα…

Παιδί 3: και μεις στολίσαμε το δέντρο!!! Το γεμίσαμε γυαλιστερές μπάλες, πολύχρωμα λαμπάκια και παιχνίδια και βάλαμε τις κάλτσες μας στο τζάκι!!!

Παιδί 4: ναι! Και τώρα θα βάλουμε κάτω από το δέντρο την πιατέλα με τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα για να γλυκάνουμε τον Αϊ Βασίλη που θα ‘ρθει τα μεσάνυχτα!!!

Παππούς: έτσι μπράβο μικρέ μου μπόμπιρα! Πρέπει να τον γλυκαίνουμε τον Αϊ  Βασίλη γιατί διαφορετικά….

(Τα παιδιά κάθονται στα πόδια του παππού και συζητάνε)

Παιδί 5: Δες τη μπάλα με το έλατο την κάναμε στο σχολείο…

Παιδί 6: Ναι, δες και τα λαμπάκια που αναβοσβήνουν! δική μου κατασκευή!

Παιδί 1. αλήθεια παππού, πού μένει ο Αϊ Βασίλης;

(ο παππούς ξεφυσά, ανακάθεται και λέει)

Παππούς: χμ… Ο Αϊ Βασίλης παιδιά μου ζούσε πάντα εκεί, δείτε, στο ψηλότερο σπίτι του βουνού, λίγο έξω απ’ το χωριό, παρέα με τα ζώα του.(ο παππούς δείχνει έξω από το παράθυρο)

Ωραία αυλή που είχε!  Γεμάτη ταράνδους και ένα ολόχρυσο έλκηθρο! Κάθε Χριστούγεννα όλα τα παιδιά πήγαιναν και του έκαναν επίσκεψη κι αυτός όλο βιαζόταν να τελειώσει τα δώρα στο εργοστάσιο, αλλά πάντα άκουγε υπομονετικά τις επιθυμίες τους.

Κάθε πρωτοχρονιά, όταν όλοι οι αγγελιοφόροι του, του έλεγαν ότι όλα τα παιδιά είχαν πια αποκοιμηθεί, γέμιζε τον κόκκινο σάκο του με δώρα, ταΐζε καλά τους ταράνδους του και …. Πετούσε πάνω από τις καμινάδες όλων των σπιτιών.

Παιδί 2: και προλάβαινε παππού; Είναι πολύ λίγη μία νύχτα για όλα τα παιδιά του κόσμου.

Ξωτικό 1: δυστυχώς δεν προλάβαινε πάντα, αλλά έβγαζε από την τσέπη του το μαγικό του ρολόι, το κούρδιζε κατάλληλα και ΧΩΠ! Σταματούσε το χρόνο μέχρι να τελειώσει τη μοιρασιά. Όταν τέλειωνε, φυσούσε δυνατά το ρολόι του και ΧΩΠ! Πάλι άρχιζε να γυρίζει ο χρόνος!

Παιδί3: ναι, σιγά…. εγώ ξέρω ότι πέρυσι το ποδήλατο που ζήτησα μου το πήρε ο μπαμπάς και η μαμά. Τους είδε ο φίλος μου ο Κώστας να το παίρνουν από τον ποδηλατά στα Χανιά!

Παιδί4: Και η στριμμένη η Κική στο σχολείο λέει ότι δεν υπάρχει Άϊ Βασίλης και ότι αυτά τα πιστεύουν μόνο τα μικρά παιδιά…

Παιδί 5: και μένα μου το είπε αυτό η Ελενίτσα στο φροντιστήριο των Αγγλικών! Παππού; Μας κοροϊδεύεις τόση ώρα; Δεν υπάρχει Αϊ Βασίλης! Το λένε όλοι!

Παππούς: έχετε δίκιο μικρά μου, Γκούχου, γκούχου… αλλά να, υπάρχει ένα φοβερό μυστικό… που ίσως ήρθε η ώρα να το μάθετε…

Και τότε θα πειστείτε ότι υπάρχει ο Αϊ Βασίλης και που…μάλιστα, σας χρειάζεται! εσείς τα μικρά παιδιά που έχετε αθώες καρδιές, μπορείτε με την αγάπη σας να λύσετε το μυστήριο…

(ο παππούς ανακάθεται στην καρεκλίτσα του, ξεφυσάει, ξεφυσάει και λέει:)

Μια πρωτοχρονιά, βγήκε με το έλκηθρό του γεμάτο δώρα και παιχνίδια όπως κάθε φορά αλλά … χάθηκε…

Παιδί 6: χάθηκε; Πώς χάθηκε δηλαδή;

Παππούς:…Κάποιοι είπαν ότι τον παρέσυραν δυνατοί άνεμοι, τσουνάμι! Και τον πέταξαν στο φεγγάρι…

Ξωτικό 2: …Κάποιοι άλλοι είπαν ότι τον εγκατέλειψαν οι τάρανδοί του γιατί λιώνουν οι πάγοι στους πόλους τη γης και άρχισαν να ζεσταίνονται πολύ… δεν μπορούσαν πια να ταξιδεύουν στο ζεστό αέρα… αρρώστησαν.

Οι παλιοί του φίλοι εδώ στο χωριό, λένε, πως  τα ίχνη του χάθηκαν κάπου στο μονοπάτι ενός φαραγγιού που βγάζει στη θάλασσα … ποιος ξέρει;

Ξωτικό 3: Λένε ακόμα, ότι όποιος λύσει τους γρίφους του φαραγγιού, θα βρει τον Αϊ Βασίλη, θα τον φέρει πίσω και θα κερδίσει όόόλο το σακί με όόόλα τα δώρα και όόόλα τα παιχνίδια του.

Παιδιά: ουάου!

Παππούς: δεν είναι τόσο εύκολος όμως ο γρίφος του φαραγγιού!

Μάλιστα, το πρώτο μέρος του γρίφου το έχω εδώ , κρυμμένο στο ξύλινο κουτί με τις καραμέλες μου…

(βγάζει από το κουτί έναν τεράστιο πάπυρο)

Ξωτικό3:

….μονοπάτι ανεβαίνεις

προς τη θάλασσα πηγαίνεις

κι αν το μάστορα ανταμώσεις

τον Αϊ Βασίλη θα τον σώσεις….

Παιδί 1. μάστορα; Ποιος είναι ο μάστορα άραγε του φαραγγιού;

Παιδί 2. λες να εννοεί το γεράκι που ζει στο φαράγγι; σκέψου και συ!

Παιδί3: μήπως εννοεί τον ψαρά του χωριού; Αυτός είναι μάστορας. Μαστρο  Φώτη τον φωνάζουν όλοι! Γιατί μπορεί και μιλάει με όλα τα ψάρια του βυθού!

Παππούς: χμμ…., αυτό δεν το είχα σκεφτεί…

Παιδί 4.  α! να! Τον βλέπω να ‘ρχεται. Να τον φωνάξουμε όλοι μαζί δυνατά:

Μάστορα! Μαστρο Φώτη! Μαστρο Φώτη!

(μπαίνει στο σπίτι ο Μαστρο-Φώτης)

Μαστρο-Φώτης:  καλημέρα στην πιο ωραία παρέα του χωριού! Χρονια πολλά! ίντα κάμετε;

Παιδί 1. καλά μπαρμπα-Φώτη να, εδώ….προσπ…

Μαστρο-Φώτης: Θέλετε μήπως ψαράκια  να σας φέρω;

Παιδί 5:  προσπαθούμε να λύσουμε το μυστήριο… εξαφανίστηκε ο Αϊ-Βασίλης ξέρεις…

Μπαρμπα-Φώτης: Ααααααα…!!!

Ο μπαρμπα-Βασίλης καλέ;;;;

 Ε; τι; Αυτόν ψάχνετε;

Όλα τα ψάρια του βυθού ξέρουν καλά πού κρύβεται.

Είναι γνωστό σε όλο το θαλάσσιο βασίλειο!!!

(σκύβει και μιλάει εμπιστευτικά στα παιδιά)

… τις προάλλες, ο καρχαρίας με τον κολαούζο του, μου έκαμαν επίσκεψη. Τον είδαν λέει, να το σκάει λέει, με την πιο όμορφη γοργόνα της Γαύδου για τα βαθιά νερά!

Με τη γοργόνα Καλυψώ, αν έχετε ακουστά…

Κολυμπούσαν, λέει, κολυμπούσαν…κολυμπούσαν … ώσπου…

…βρέθηκαν σε τόσο βαθιά νερά, που ούτε ο καρχαρίας με τον κολαούζο του δεν τολμάνε να πάνε! Τόσο κρύο σου λέει…

Παιδιά: πω πω!!!

Μπαρμπα-Φώτης: Πολλοί δύτες προσπάθησαν να τους βρουν, όμως δεν τα έβρισκαν μεταξύ τους και έψαχναν σε λάθος βυθούς.

Τα ξωτικά όμως έστειλαν ένα γρίφο με τα κοχύλια στον καρχαρία και στον κολαούζο του.

Λένε, ότι όποιος λύσει το μυστηριώδη γρίφο του καρχαρία και του κολαούζου του, θα μπορέσει να φέρει πίσω τον Αϊ-Βασίλη με τα δώρα: να εδώ τον έχω το γρίφο, μου τον έδωκενε ο κολαούζος τσι προάλλες: (είναι γραμμένος πάνω σε ένα κοχύλι )

Ξωτικό 4:

Η θάλασσα είναι γλυκιά

Μα ο Αϊ-Βασίλης έφυγε μακριά

Γιατί η γοργόνα του έκανε νερά!

Τώρα στα ψηλά βουνά

Με τα πρόβατα αγκαλιά

Πίνει τσίπουρα πολλά

Και το φίλο του βοηθά…!

Παιδί 6.  όχου! Καινούριο αίνιγμα! Τι εννοεί πάλι τώρα;

Παιδί 1. ποιος είναι αυτός ο φίλος του Αϊ-Βασίλη; 

Παιδί 2: ε, είναι απλό! αφού έχει πρόβατα, θα ‘ναι βοσκός.

Παιδί 3. ναι αλλά πίνει και τσίπουρα. Μήπως παιδιά, είναι ο τσέλιγκας Μανούσος;

Παιδί 4. ας τον φωνάξουμε λοιπόν να μάθουμε!

ΜΑΝΟΥΣΟ!!  ΜΑΝΟΥΣΟ!!

(έρχεται ο Μανούσος ο τσέλιγκας κρατάει τη μαγγούρα του και ένα μπουκάλι ουίσκυ)

Μανούσος: καλά Χριστούγεννα ωρέ παιδιά!

Πω πω, όλοι μαζεμένοι εδώ γύρω από τη φωτιά!

Τι καλά!

Πώς περνάτε; Ίντα θέλετε; Μπας και θέλετε να σας σφάξω κανά ωζό να το κάμει η μάνα σας κοκκινιστό με πιλαφάκι; Έχω μιαν ωράια συνταγή για κοκκινιστό….

Παιδί 5: άστα  αυτά Mανούσο μου, δε θέλουμε να σφάξεις τίποτα!  ψάχνουμε τον Αϊ-Βασίλη και άκρη δε βρίσκουμε… πολύ μπερδεμένη ιστορία!

Μανούσος: τι; Το Βασιλιώ μωρέ ψάχνετε; Οϊ δα! Εσείς;

Και ίντα να τονε κάμετε δηλαδή; Για να θυμηθώ…

(Σκέφτεται… σκέφτεται…)

Είχενε πάει λένε στην πρωτεύουσα , και μπήκε στο τζάκι ενός πλούσιου σπιτιού. Θα πήγε φαίνεται να αφήσει τα δώρα των Χριστουγέννων.  Τα παιδιά του σπιτιού δεν είχανε κοιμηθεί! παραφυλούσαν…και …

… Μόλις τον άκουσαν να κουτρουβαλάει από την καμινάδα, γλάκισαν και του έβαλαν πινέζες!

Καρφώθηκε ο πισινός του σας λέω! Καρφώθηκε ο πισινός του! Χοροπηδούσε και φώναζε! Φώναζε και χοροπηδούσε! Να , έτσι…

Χωχ χωχ,χωχ χωχ!!! Ο πισινός μου!

Χωχ χωχ,χωχ χωχ!!! Ο πισινός μου!

Και τα πλουσιόπαιδα γελούσανε τα σκασμένα! Και του άρπαξαν το σάκο με τα δώρα και άρχισαν να τον περιγελούνε:

(τα τρία πλουσιόπαιδα φοράνε κουστούμι και μιλανε ειρωνικά)

-      «μμμμ… κουκλίτσες μπάρμπι; Ποιος παίζει πια μ’ αυτές εμείς έχουμε χιλιάδες!» Και να σου να τις πετάνε στη φωθιά…

-      «χα χα χα αυτοκινητάκια! Εμείς έχουμε χιλιάδες αυτοκινητάκια! Σιγά το δώρο!» Και να σου να τις πετάνε στη φωθιά…

-      «Μμμμ… ποδήλατο! Σιγά το ποδήλατο! Εμείς κυκλοφορούμε με γουρούνες τώρα πια! Τι να το κάνει ένα παιδί το ποδήλατο;» Και να σου να το πετάνε στη φωθιά…

Από τότε, έφυγε απογοητευμένος και καταστεναχωρημένος… δεν εμφανίστηκε ξανά. Κλείστηκε μέσα στο σπίτι του και δεν τον ξανάδε κανείς.

Παιδιά: κανείς;

Μανούσος: κανείς! Έκλαιγε λένε σα μωρό παιδί… δε με αγαπάνε πια τα παιδιά… έλεγε…

Δεν αρέσουν πια τα δώρα μου …

Απαρηγόρητος σας λέω! Απαρηγόρητος!

Ένα μικρό ξωτικό που τον λυπήθηκε πολύ έστειλε  ένα γρίφο στα πρόβατά μου που κανείς μας δεν κατάφερε να  τον λύσει…

Παιδιά: πες τον σε μας! Πες τον σε μας!

(παγώνει η εικόνα:)

Ξωτικό 7:

Απ’ το τσίπουρο δεν είδε προκοπή καμιά

Και στο δάσος τριγυρίζει με μισή καρδιά

Το τσεκούρι έχει  στο χέρι και πριόνι για δουλειά

Με μοναδική παρέα έναν με μακριά μαλλιά

Παιδι 6: κι άλλος γρίφος!

Παιδί 1: κι όσο πάνε γίνονται δυσκολότεροι!

Παιδί 2: παππού, μάλλον δε θα καταφέρουμε να τον λύσουμε αυτό το γρίφο… δυσκόλεψαν τα πράγματα…

( ο παππούς χαϊεύει τα μούσια του προβληματισμένος)

Παππούς: γκούχου γκούχου…δυσκόλεψαν τα πράγματα…

Παιδί 3: μα ποιος έχει και τσεκούρι και πριόνι και μακρυά μαλλιά;

Παιδιά: ο Κίτσος ο ξυλοκόπος ! ο μαλλιάς!

Παιδί 4: να τον φωνάξουμε κι αυτόν…

Κίτσο! Κίτσο!

(μπαίνει ο Κίτσος ο ξυλοκόπος με ένα τσεκούρι και είναι φαλακρός)

Κίτσος: χρόνια πολλά! Μου μυρίζει τηγανιά!

Χρόνια πολλά! Κεράστε με κάτι ρε παιδιά!

Τι συμβαίνει ρε παιδιά;

Δε με φωνάξατε για φαγητό; Κι έχω μια πείναααα….

Παιδί 5: θα κάτσεις να φάμε Κίτσο, αλλά πρέπει πρώτα να μας βοηθήσεις να λύσουμε το μυστήριο του Αϊ Βασίλη…

Κίτσος: βρε τα σκασμένα! Λοιπόν κυρίες και κύριοι τα σημερινά παιδιά για όλα ζητάνε ανταλλάγματα! Όχι σαν εμάς που ήμασταν χαϊβάνια!

Και βέβαια θα σας βοηθήσω…

Πείτε μου τι θέλετε  να μάθετε;

Παιδί 6: πού βρίσκεται τέλος πάντων ο Αϊ Βασίλης; Τον ψάχνουμε παντού!

Κίτσος: Ε αυτό πια όλα τα δέντρα του βουνού το ψιθυρίζουν κάθε φορά που φυσάει…

χθες, εκεί που έκοβα ξύλα στο βουνό, άκουσα τη Φλαμουριά και την Καστανιά να ψιθυρίζουν ότι μια βραδιά τον είδαν να σκάβει το χώμα σε μια σπηλιά για να κοιμηθεί. Εκεί που έσκαβε το λοιπόν….  εμφανίστηκαν τα καλικατζαράκια των Χριστουγέννων! Τον είδαν λένε και μπερδεύτηκαν! Νόμιζαν πως ήρθαν κι όλας τα Χριστούγεννα και άρχισαν πανικόβλητα να βγαίνουν έξω… μιλιούνια έλεγε η Καστανιά ότι ήταν και κακάσχημαααα! Είδαν όμως τον Αϊ Βασίλη μόνο του χωρίς έλκηθρο στη γη και κατάλαβαν ότι κάτι δεν πάει καλά, και άρχισαν να τον περιγελούν…

Του πείραζαν τη μύτη…..

Παιδιά: Του πείραζαν τη μύτη;;;;

Κίτσος:… του σκάλιζαν τα αυτιά ….

Παιδιά: Του σκάλιζαν τα αυτιά;;;;

Κίτσος: του πείραζαν τη μύτη, του σκάλιζαν τα’ αυτιά, …μέχρι που του γαργαλούσαν τις μασχάλες και τις πατούσες! Ώσπου κάποια στιγμή τον σήκωσαν ψηλά και τον πέταξαν στα σύννεφα! Η καστανιά επέμενε ότι τον είδε χθες βράδυ να κάθεται πάνω σε ένα σύννεφο θλιμμένος…

Παιδιά : πάνε όλες οι ελπίδες μας…

Κίτσος: Ένα αστεράκι όμως έστειλε στην καστανιά κάποιους γρίφους. Όποιος καταφέρει λένε, να λύσει τους γρίφους των Χριστουγέννων, θα φέρει τον Αϊ-Βασίλη πίσω στα παιδιά της Καντάνου!

Παιδί 1: ποιος είναι πάλι αυτός ο γρίφος;

Κίτσος: αυτόν το γρίφο πρέπει να το λύσουν οι γονείς!

Ζέστη βγάζει και φωτιά

Τούβλα γύρω του πολλά

Και τα ξύλα του κομμένα

Καίγονται ευτυχισμένα!!!

Γλυκό γλυκό μελένιο

Στρουμπουλό και καρυδένιο  

Έχει χρώμα καφετί

Και τρελαίνει το παιδί!!!

Άσπρα απ’ έξω και γλυκά

Κι από μέσα τραγανά!!!

Ζύμη έχει από ψωμί

Ζάχαρη πασπαλιστή

Γλυκάνισο μυρωδικά

σαν πλεξούδα στα μαλλιά!

Στη μικρή μας γειτονιά

Ψήνουν όλοι στη φωτιά

Μέσ’ από τη στάχτη σκάνε

Κι όλοι θέλουν να τα φάνε!

Παγώνει η εικόνα:

Έξω από το παράθυρο εμφανίζονται ξωτικά χαρούμενα:

Ξωτικό 5:

σαν ξωτικό που είμαι γω

τον κόσμο παρακολουθώ

και σε αυτή τη γειτονιά

μυρίζει αγάπη και χαρά!

Ξωτικό 6:

Που λες να είναι τα παιδιά

Που λύνουν γρίφους τόσο απλά;

Μήπως στ’ αλήθεια επιθυμούν

Τον Αϊ Βασίλη να τον βρουν;

Ξωτικό 5:

Η μύτη μου φίλε ΛεβουΛε

Δεν πέφτει έξω ποτέ ποτέ

Και δω το ξέρω με σιγουριά

Υπάρχουν πράγματι καλά παιδιά

Ξωτικό 6:

Ας πιάσουμε τότε δουλειά

Να βρούμε τούτα τα παιδιά

Να κάμουμε πρωτοχρονιά

Με δώρα και πολύ χαρά!

Ξωτικό 5:

Ναι, Πάρε εσύ το μπλε ραβδί

Και  ρίξε τη σκόνη τη μαγική

Και γω θα ψάξω για να δω

Τα πρόσωπα που αναζητώ

Ρίχνουν τη μαγική σκόνη την ανακατεύουν με το μαγικό ραβδί και τραγουδούν:

Μουσική: flowers delight φάκελος Δραματοποίηση-είσοδοι.

Χορευτικό 1 και 41΄΄

«Αμπρα κατάμπρα ένα δυό

Ψάχνω να βρω το αφεντικό

Άμπρα κατάμπρα και φυσώ

Τους οδηγούς μας αναζητώ

Ρίχνω τη σκόνη τη μαγική

Βλέπω στο τζάκι ένα παιδί

Μα ναι στ’ αλήθεια προσπαθεί

Τον Αϊ Βασίλη για να βρει!

Βλέπω κι άλλα πολλά παιδιά

Που έχουνε καθαρή καρδιά

Γι ‘αυτό του γρίφους λύσανε

Και το Βασίλη σώσανε!»

 Πάμε λοιπόν! Έχουμε δουλειά!

Μπαίνουν στο σπίτι τα ξωτικά:

Παιδί 1: παππού βλέπεις εκεί; Κάτι γυαλίζει έξω από το παράθυρο!

Παιδί 2: ναι ! σα μαγική χρυσόσκονη μοιάζει!

Ξωτικό 5 : αγαπημένα μου παιδιά

Ήρθαμε από μακριά

Γιατί τους γρίφους λύσατε

Και τον Αϊ Βασίλη σώσατε!

Ξωτικό 6:

Πείτε ένα άσμα μαγικό

Κι όλα θα αλλάξουν στο λεπτό

Αι αι αι ο     Αι αι αι ο

 Αι αι αι ο     Αι αι αι ο

Τους δίνουν τον τελευταίο γρίφο σε χαρτάκι κι ένα παιδί διαβάσει δυνατά:

Γρίφος νούμερο 9:

Αν στην άκρη εκεί σταθείς

Και τα κάλαντα μας πεις

Η πορτούλα αυτή θ’ ανοίξει

Κι ο Αϊ-Βασίλης θα ορμήξει!!!

εναλλακτικά αν δεν υπάρχει ενήλικας Αι Βασίλης, μπορεί να κλείσει το έργο ως εξής:

Μπαίνει ο Αϊ Βασίλης

Μουσική

Παιδί: Αϊ Βασίλη! Πού ήσουν; Σε ψάχνουμε παντού!!!

Αϊ Βασίλης:

Ήμουν θυμωμένος... και πολύ απογοητευμένος

Ήμουν...θλιμμένος και λιγάκι πεινασμένος..

Η γυναίκα μου με αποκαλόυσε χοντρόυλη και πολυφαγά

Στα  παιδιά δεν άρεσαν πια τα δώρα μου!

Και οι νάνοι δεν δέχτηκαν να κατασκευάζουμε καλύτερα δώρα..

Τα ταρανδάκια μου έπαψαν να οδηγούν το έλκηθρό μου

Και όλα πήγαιναν στραβά...

Έτσι,,, πήρα το σκουφάκι μου και έφυγα...περιπλανήθηκα...

Άκουσα όμως πως με ψάξατε παντού

Και αποφάσισα να γυρίσω πίσω

Ο σάκος μου φαίνεται άδειος

Χωρίς παιχνίδια και δώρα παιδικά

Είναι όμως καλά κλεισμένη εδώ μέσα

 Η σκόνη η μαγική που πραγματοποιεί κάθε ευχή!

Θα σας πασπαλίσω με τη μαγική μου σκόνη

Και σεις, κλείστε τα μάτια και κάντε μια ευχή!

Αν το πιστεύετε πολύ, θα βγεί αληθινή!!!

με τραγούδι τέλους:

ΣΥΝΝΕΦΟ ΧΡΥΣΟΣΚΟΝΗΣ

σύννεφο χρυσόσκονης πέφτει από τ’ αστέρια

κι όλοι μέσα στο χορό πιάνουνε τα  χέρια.

Κάντε όλοι μια ευχή, μέσα απ’ την καρδιά σας

Δώρο στα παιδιά σας, δώστε τα φτερά σας

Παραμύθι είν’ η ζωή, μ’όνειρα και μουσική

Σαν ουράνιο τόξο, σαν ουράνιο τόξο!

οργανικό

σύννεφο χρυσόσκονης πέφτει από τ’ αστέρια

κι όλοι μέσα στο χορό πιάνουνε τα  χέρια.

σ’ όλα τα παράθυρα στέλνουν φως τ’ αστέρια

γέμισε αστέρια γέμισε αστέρια

σ’ όλα τα παράθυρα άγιο φως ανάβει

άγιο φως ανάβει άγιο φως ανάβει

ΤΕΛΟΣ
.......

Για την αρχή της γιορτής Στολισμός δέντρου από όλα τα παιδιά:

ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑ	Απαγγελίες παιδιών:	ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΣΤΟΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΥΛΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΦΕΡΕΙ
Όλα	Καλήν ημέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας Χριστού τη θεία γέννηση να πω στ’  αρχοντικό σας. Ήρθαν και φέτος οι γιορτές και κάθ’ ένα παιδάκι μαζί με τη μανούλα του θα φτιάξει ένα δεντράκι.	-
	Εμπρός λοιπόν ας φτιάξουμε κι εμείς ένα δεντράκι Και πρώτο πρώτο ξεκινά το πιο μικρό πρωτάκι …	(λαμπάκια)
	Ο Ιορδάνης θα τονε βοηθά. Με προσοχή τα πιάνει τα δίνει και  στη Φωτεινή   μας κι αυτή λεπτό δε χάνει.
	Στολίζουν το δεντράκι μας με όλη τους τη χάρη Σταμάτης  και καλώδια … γίναν ένα κουβάρι…	(λαμπάκια)
	Τριγύρω απ’ το δεντράκι μας πολύχρωμα λαμπάκια αναβοσβήνουν γιορτινά , χαίρονται τα παιδάκια!…
	Βάζουν λαμπάκια με προσοχή ο Γιώργος κι η Ευαγγελία Και τους βοηθά πολύ πολύ ο Κλάιντι κι η Μαρία
	Και να το πιο ευαίσθητο κουτί απ’ τα παιχνίδια                   μπάλες με χίλια χρώματα. Καμιά δεν είναι ίδια!	(κουτί με μπάλες)
	Ο Γιώργος  μας τις κουβαλά. Σιγά!…Οι μπάλες σπάνε… Οι κόκκινες αριστερά…Οι άσπρες πάνω πάνε!…	(κουτί με μπάλες)
	Οι πράσινες , οι κίτρινες , οι μπλε , οι χρυσαφένιες Γεμάτο μπάλες του κουτί παλιές κι αγαπημένες	(κουτί με μπάλες)
	οι μωβ , οι φούξια , οι θαλασσιές και οι ζωγραφισμένες είναι απ’ τα πρωτάκια μας πολυχρωματισμένες!	(κουτί με μπάλες)
	Θα μπουν σε κάθε του κλαδί , κάτω οι πιο μεγάλες. Αχόρταγο το δέντρο μας…Εφέτος θέλει κι άλλες!…	(κουτί με μπάλες)
	Τις μπάλες τις μεγαλύτερες αναλαμβάνει η Ελπίδα Με την Εμμανουέλα συντροφιά κάνουν χρυσά τα φύλλα
	Ο Σπύρος βάζει πράσινα και κίτρινα μπαλάκια Και ο Γιώργος με τα θαλασσιά καλεί τα δευτεράκια
	η Λίλιαν και ο Χάρης βάζουνε τις τελευταίες πινελιές και ο Προκόπης βέβαια τους βοηθά με δίχως  ζαβολιές.	(κουτί με μπάλες)
	Βαμβάκι φέρτε γρήγορα, το χιόνι ετοιμάστε Γιώργο και Νίκο με χαρά δουλειά αμέσως  πιάστε Σε κάθε κλώνο του έλατου, πώς γίνεται θυμάστε…	(χιόνι)
	Στρώνουμε το βαμπάκι μας σα να ’ναι ατόφιο χιόνι. Η Ανδριάνη το κρατά κι ο Κώστας το απλώνει! Όποιος το δέντρο μας κοιτά … αρχίζει να κρυώνει!	(χιόνι)
	Ρίχνουμε στα κλαδάκια του επίσης πλούσιο χιόνι                              κι όλ’ η  τάξη μας  μαζί το δέντρο καμαρώνει!	(χιόνι)
	Η Σάρα μας ας είν’ καλά που είναι χρυσοχέρα… Βλέπεις το δέντρο και θαρρείς…πως χιόνισ’ εδώ πέρα!	(χιόνι)
	Η Δώρα κι η Μανταλένα μας  λιγάκι το ισιώνουν Και στα κλαδιά του έλατου χρυσόσκονη απλώνουν!
	Τώρα καμπάνες βάζουμε , κεράκια κι αγγελούδια κι αν τύχει και μας βρίσκονται … βάζουμε και λουλούδια!	(καμπάνες)
	Στολίδια , μπάλες , άγγελοι , χιλιάδες κορδελίτσες αστέρια , φάτνη , φωτισμοί κι όμορφες καμπανίτσες.	(κορδέλες)
	Τον Αϊ-Βασίλη! Προς Θεού! Μην το νε λησμονήστε! Παρέα με το έλκηθρο πρέπει να τον στολίστε !	(Αϊ-Βασίλη)
	Καλτσούλες όλων των ειδών  να  ’μπουν όλα  τα δώρα Στο τζάκι να κρεμάσουνε η Λίλιαν κι η Δώρα	(κάλτσες)
	Η κορυφή μας έμεινε , χρειάζεται σκαμνάκι. Βάζουμ’ έν’ άστρο λαμπερό και μέσα ένα φωτάκι.	(κορυφή)
	Το δέντρο το χριστουγεννιάτικο  στολίσαμε όλα τα παιδιά, για να γιορτάσουμε κι εφέτος των Χριστουγέννων τη βραδιά.
	Πώς μου αρέσει να το βλέπω, με στολισμένα τα κλαδιά  και γύρω του να τραγουδάνε με κέφι όλα τα παιδιά.
	Το δέντρο μας είναι έτοιμο και μεις όλοι γελούμε Την Κάντανο ομορφαίνουμε και τον παππού φιλούμε!