τραγούδια θεατρικού ''Λυσιστράτης καμώματα''

Γαρύφαλλο στ’αυτί

Μουσική: γαρίφαλλο στ΄αυτί

Στίχοι: Λυσιόβα Κατερίνα

Γαρύφαλλο στ’αυτί και τσαχπινιά στο μάτι

πηγαίνω στην Ακρόπολη από χαρά γεμάτη

γυναίκα είμαι τσαχπίνα, περήφανη και φίνα

πάνω στους βράχους σαν πατώ, τραντάζει όλη η Αθήνα

Στην πόλη μέσα τριγυρνώ, άντρα κανέναν δεν θωρώ

στον πόλεμο όλοι έχουν ριχτεί κι είν’ η Αθήνα αδειανή

 

Οι Γυναίκες της Αθήνας

Μουσική: τα παιδιά του Πειραιά

Στίχοι: Λυσιόβα Κατερίνα

Στο κάστρο μέσα θα κρυφτούμε για πέντε και δέκα και 20 βραδιές

στα μάτια δεν θα ξαναδούμε σφουγγάρια και σκούπες, άπλυτα και ποδιές

 

Στο σπίτι δεν θα ξαναπάμε ωσότου η ειρήνη απ’την σπηλιά να βγει

τον πόλεμο εμείς μπορούμε να διώξουμε που’ναι θανατική ποινή

 

Ας ενωθούμε, μαζί ας ορκιστούμε, ειρήνη αν δεν δούμε μην υποκύψουμε

και στο σκοτάδι πιο κάτω κι απ’τον Άδη τον πόλεμο για πάντα να ξανακρύψουμε

 

Σαν έρθουν πίσω οι άντρες από την μάχη το σπίτι θα είναι αδειανό

δεν θα’χουν ψίχουλο να φάνε, νταντάδες, σαπούνι και ρούχο καθαρό

 

Όταν γυρίσουν οι φαντάροι και φτάσουν στην πόλη καμιά δεν θα’ναι εκεί

σε λίγες μέρες θα υποκύψουνε και θα υπογράψουν συνθήκη ειρηνική

 

 

 

Θα ΜΠΩ ΜΕΣ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Μουσική: αυτό το Μάμπο
Στίχοι: Λυσιόβα Κατερίνα

 

θα μπω, μες στην Ακρόπολη θα μπω

τις Αθηναίες προσκαλώ, να ‘ρθουν κι αυτές μαζί

μ’ αυτήν την επανάσταση μπορεί

τους άντρες δίχως λογική, να τους τρομάξουμε!

θ’ αφήσουμε τους άντρες, νοικοκυριά, παιδιά

σπίτια, τσικάλια, μαγειριά , κι όσο και αν μας παρακαλάνε

δεν πρόκειται να βγούμε, να υπακούσουμε

άλλο δε θα αφήσουμε αυτόν τον πόλεμο να κυβερνά!

κι από το κάστρο όλο το βράδυ
 θα ακούνε γλέντια, θα ακούν χορούς
και την ειρήνη πίσω θα φέρουν
δεν θα αντέξουν πολύ καιρό!

θα μπω, μες στην Ακρόπολη θα μπω

μες την Ακρόπολη θα μπω

τις Αθηναίες προσκαλώ, να ‘ρθουν κι αυτές μαζί

το περιβάλλον θέλω να σωθεί

στο μέλλον κάθε μου παιδί, θέλω καλά να ζει!

θ’ αφήσουμε τους άντρες, νοικοκυριά, παιδιά

σπίτια, τσικάλια, μαγειριά , κι όσο κι αν μας παρακαλάνε
δεν πρόκειται να βγούμε, να υπακούσουμε
όχι δε θα επιτρέψουμε κανένα δέντρο του να μην καεί!

 

 

ΧΩΡΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ Η ΑΘΗΝΑ

μουσική και τι κουτί κουτί
στίχοι: Λυσιόβα Κατερίνα

 

χωρίς γυναίκες πια, χωρίς γυναίκες πια, η Αθήνα έρημη είναι κ άσχημη πολύ

χωρίς φαί καλό κι ένα καφέ ζεστό στον πόλεμο με τι κουράγιο να τραβώΧ2

 

η μέρα ξεκινά με άλλαγμα και πάμπερς, γάλα μωρού, πώς βάζουν άραγε τις πάνες

μα εγώ είμαι άντρας και σαν άντρας μόνο πολεμώ

μα εγώ είμαι άντρας και σαν άντρας ξέρω μόνο αυτό

πως ησυχάζει ένα βρέφος απ το κλάμα; πώς μαγειρεύουνε εγώ δεν ξέρω πράμα!

μια λύση μένει , να γυρίσουν θα ζητήσω, κι ότι θέλουν θα τους δώσω, γιατί άλλο δε βαστώ!

 

το τραγούδι των γερόντων προς τους Αθηναίους

μουσική Ταραντέλλα

Στίχοι: Λυσιόβα Κατερίνα

 

0:14’’ Αθηναίοι Αθηναίοι για προσέξτε τι θα πω

απ ‘ το κάστρο(δάσος) οι γυναίκες δε θα βγούν να σας χαρώ

Αθηναίοι Σπαρτιάτες δώστε χέρια ειρηνικά

γιατί σύντομα θα τρώτε κάθε μέρα μόνο αβγά!

μουσική Οργανική

0:42’’ Αθηναίοι δώστε βάση σ’ ένα γέροντα σοφό

του πολέμου η ώρα ήρθε για να φεύγει από δω

 οι γυναίκες σας προσμένουν μια ζωή Ειρηνική

και στην πόλη ετούτη θέλουν επιτέλους προκοπή

-τι μας λέτε τώρα έχουν λόγο και τα θηλυκά;

κι όμως τούτες έχουν σκέψη, περισσότερο μυαλό

το συμφέρον όλων βλέπουν δίχως τον εγωισμό

 

-τι μας λέτε τώρα έχουν λόγο και τα θηλυκά;

Αθηναίοι Αθηναίοι για προσέξτε τι θα πω

απ’ το κάστρο οι γυναίκες δε θα βγουν να σας χαρώ

Αθηναίοι Σπαρτιάτες δώστε χέρια ειρηνικά

γιατί σύντομα θα τρώτε κάθε μέρα μόνο αβγά!

μουσική Οργανική

Αθηναίοι δώστε βάση σ’ ένα γέροντα σοφό

του πολέμου η ώρα ήρθε για να φεύγει από δω

 οι γυναίκες σας προσμένουν μια ζωή Ειρηνική

και στην πόλη ετούτη θέλουν επιτέλους προκοπή Χ 2

Αθηναίοι Αθηναίοι για προσέξτε τι θα πω

απ ‘ το κάστρο οι γυναίκες δε θα βγούν να σας χαρώ

Αθηναίοι Σπαρτιάτες δώστε χέρια ειρηνικά

γιατί σύντομα θα τρώτε κάθε μέρα μόνο αβγά!

 

Γυναίκα εσύ (τραγούδι λήξης)

Μουσική:Felicita

Στίχοι: Λυσιόβα Κατερίνα  και Ελένη Μοσχούρη

"γυναίκα εσύ,
των αιώνων το μήλον της έριδας μέσα στα χέρια κρατάς
και τον κόσμο γυναίκα με τη δύναμή σου κρυφά κυβερνάς
το άρωμά σου στον άνεμο μ' ένα χαμόγελο όταν σκορπάς
το σύμπαν χαλάς.

γύναικα εσύ,
που με μία σου κίνηση, μία σου λέξη οι άντρες μεθούν
και για σένα τις νύχτες μέσα στους δρόμους κρυφά τραγουδούν
και για σένα να κάνουν αρκεί να θελήσεις τα πάντα μπορούν
και σ'αναζητούουουουν...!"

Γυναίκα εσύ,

Σταχτοπούτα - βασίλισσα - μούσα της Τέχνης-του Ολύμπου θεά

Τους καμβάδες γεμίζεις με χρώματα αγάπης, ζωής ζωηρά

Ο αιώνας δεν φτάνει το λαμπρό σου μυαλό να αναδείξει αρκετά

Σε προσκυνώ ταπεινά.