Δράκε, δράκε είσ’ εδώ;

Διασκευή  Λυσιόβα Κατερίνα (έμμετρο)
(για τη μουσική katerinalisiova@gmail.com)

                                                                     

   track 1 It had better be tonight instrumental

θα σας πω μια ιστορία, για ένα Δράκο τρομερό

που στο νου του είχε μόνο, να κάνει κακό!

στα σοκάκια τριγυρνούσε, κι όλο άναβε φωτιές

πως χαιρόταν με πλημμύρες, ληστείες και πυρκαγιές!

ο Δράκος σπέρνει την καταστροφή

σπέρνει την κατά – κατά στροφή!!!!

Και στο σπίτι σαν καθόταν, θρίλερ έβλεπε πολλά

έβλεπε κακές ειδήσεις κι έργα πολεμικά

λίμνες ποταμούς και δάση όλα θέλει να χαθούν

και τα ζώα όλα στην πλάση θέλει να εξαφανιστούν

ο Δράκος σπέρνει την καταστροφή

σπέρνει την κατά – κατά στροφή!!!!

θα σας πω ένα τραγούδι, για ένα Δράκο άγριο

που στο νου του είχε μόνο, πώς να κάνει το κακό.

Στα σοκάκια τριγυρνούσε τις νυχτιές

κι όλο άναβε φωτιές

πώς χαιρόταν με πλημμύρες πυρκαγιές

με ληστείες και καταστροφές

 

Και στο σπίτι σαν καθόταν, θρίλερ έβλεπε πολλά

έβλεπε κακές ειδήσεις κι όλα τα πολεμικά

Στα σοκάκια τριγυρνούσε τις νυχτιές

κι όλο άναβε φωτιές

πώς χαιρόταν με πλημμύρες πυρκαγιές

με ληστείες και καταστροφές

λίμνες ποταμούς και δάση όλα θέλει να χαθούν

και τα ζώα όλα στην πλάση θέλει να εξαφανιστούν

Αχ ο κόσμος κινδυνεύει σοβαρά

κάντε κάτι βρε παιδιά!Χ2

 

Αφηγητής :

μια φορά κι έναν καιρό, στης πόλης τα σοκάκια

ζούσε ένας δράκος άγριος, που λάτρευε τα κακά παιδάκια!

δουλειά δεν είχε κι έπαιρνε τους δρόμους όλη μέρα

τον κόσμο όλο πείραζε με  πειράγματα ακραία!

 

άνθρωπο δεν εμπιστευότανε ούτε φιλίες είχε

μόνος στο σπίτι καθότανε και για όλους καχυποψία είχε.

 

πιτζάμες φόραγε ριγέ, καθόταν στην πολυθρόνα

και τηλεόραση έβλεπε τρώγοντας μακαρόνια.

του άρεσαν τα αστυνομικά, οι πολεμικές ταινίες

και στις ειδήσεις λάτρευε τις πιο κακές ιστορίες!

 

μπροστά στην τηλεόραση μια μέρα βαρετή

του ήρθε έμπνευση κακιά! μια ιδέα τρομερή!

(ο Δράκος κάθεται από την αρχή στην πολυθρόνα του μπροστά στην τηλεόραση και βαριέται…)

Δράκος: τι βαρετή που είναι η ζωή! δεν έχει ούτε ένα δράμα

μια εξέλιξη κακιά βρε αδελφέ! να πέσει λίγο κλάμα!

δεν πάει άλλο δε βαστώ! κάτι πρέπει να κάνω!

ωχ! κι έτσι ξαπλωμένος που έμεινα ούτε το τηλέφωνο δεν το φτάνω!

να πάρω τα καθάρματα τους φίλους τους παλιούς

μια συμμορία να φτιάξουμε με τους κακούς γνωστούς!

χιχι! το βρήκα!

τρέμε κόσμε και κοσμάκη, μου ήρθε μια ιδέα!

την πόλη θα γκρεμίσουμε με τους γνωστούς παρέα!

τρέχω κι όλας να τους βρω και να τους εξηγήσω

τα σχέδια που σκέφτηκα να τους τα αναλύσω!!!!

(φεύγει γελώντας)χα χα χα χα χα χα χα

 

 

 track «τρέχει ένας λαγός»

Μες στη γειτονιά, βγήκε παγανιά

με κακές διαθέσεις, κόσμε έχε γεια!

 

τα παιδιά πειράζει, πορτοφόλια κλέβει

και τους φίλους του, τους κακούς γυρεύει!

 

Μες στη γειτονιά, βγήκε παγανιά

με κακές διαθέσεις, κόσμε έχε γεια!Χ2

γάτες ποντικοί, σκύλοι και λαγοί                             

όλοι τον φοβούνται, κρύβονται στη γη

 

δάση και ποτάμια, θάλασσες και δέντρα

όλα κινδυνεύουν απ΄’ τα δυο του χέρια!

 

 

 

  Αφηγητής:  όλα αυτά που είπε λέτε να τα εννοεί;

λέτε στ’ αλήθεια να σκέφτεται τους φίλους του να βρει;

μα να τον βλέπω έφτασε! το Νέφος πλησιάζει!

μα τι τον θέλει τώρα αυτόν που την πόλη σκοτεινιάζει;

 

Δράκος: Γεια σου Νεφ, Τι κάνεις; χρόνια έχω να σε δω!

Νεφ: βρε καλώς το Δρακουμέλ! πώς από δω;

Δράκος: ακόμα το ίδιο καπνοκουστούμι σου φοράς; πάντα ο ίδιος μοιάζεις!

Νεφ: κι εσύ με την πιτζάμα σου…. ακόμα τεμπελιάζεις!

Δράκος: έμαθα τα καλύτερα! η πόλη όλη σε μισεί!

ψάχνει τρόπους να σε διώξει απ’ το νέφος να απαλλαγεί!

Νεφ: Και λοιπόν; Εγώ σπάω την πλάκα μου και τραγουδάω.

είμαι πάντα μοναδικός και σε κανέναν λογαριασμό δε χρωστάω!

τραγούδι Νέφους:

μουσική THE THIRD MAN THEME

είμαι ο Νεφ και είμαι φοβερός

στον αέρα κλέβω όλο το φως

απ’ τα σπίτια πάνω σαν περνώ

καυσαέριο σκορπώ!

 

τα εργοστάσια αγαπώ

το βλαβερό βγάζουν τον καπνό

από την πόλη σαν περνώ

μαυρίζω ότι βρω!  

χορωδία

είναι ο Νεφ και είναι φοβερός

στον αέρα κλέβει όλο το φως

απ’ τα σπίτια πάνω σαν περνά

καυσαέριο σκορπά!

 

τα εργοστάσια αγαπά

τα βλαβερά βγάζουν τα καπνά

από την πόλη σαν περνά

μαυρίζει ότι βρει!  

 

Δράκος: φίλε δεν είσαι σωστός! μόνος σου διασκεδάζεις!

αφού σπάς τόση πλάκα γιατί δε με φωνάζεις;

Νεφ: Σαν τι προτείνεις δηλαδή; τι έχεις κατά νου;

Δράκος: Να κάνουμε μια συμμορία, μια ομάδα πανικού!

Νεφ: ωραία η ιδέα σου! το δίδυμο της καταστροφής!

Δράκος: υπέροχα! φανταστικά! κόσμε τρέξε να σωθείς!

Νεφ: ΟΟΟΟΟΟοοο! καλώς τη φίλη μου την Ντεσιμπέλ!

Ντεσιμπέλ: Χαλόου μάγκες! θα προτιμούσα σκέτο το….Μπελ!

 

τραγούδι Ντεσιμπέλ

μουσική: πω πω τι ζημιά   

Να σας συστηθώ, είμ’ η Ντεσιμπέλ,

κόρνες φασαρία, τέρμα τα ΕΦ ΕΜ.

μες στην πόλη ζω, όλους τους τρελαίνω

με τους ήχους μου, τα αυτιά σας παίρνω!

κάθε κομπρεσέρ, κάθε θόρυβος

είναι όλα δικά μου, είμαι ο αρχηγός!

                είμαι ο αρχηγός!    Χ2

 

Νεφ: Α, να κι η Χουλιγκάνα!

 

 

μουσική: Betty Blue Taradella το όνομά μου Άννα

Χουλιγκάνα:,

     Τ’όνομά μου Άννα

     η Άννα ,η  Χουλιγκάνα  

      μπαμ και μπουμ όλα τα σπάω

     και γελάω και γελάω! Χ2

στο Δημαρχείο με γκαζάκια όλα τα σκορπάω

σε πλατείες, τράπεζες, φασαρίες τρομερές

σπέρνω τρόμο φόβο και φωνές πολλές! Χ2

 

Χουλιγκάνα:

στα γήπεδα μου άρεσε από μικρή να τρέχω

αγώνα εγώ δεν έχανα, αλλά έπρεπε να προσέχω.

οι φίλαθλοι είναι περίεργοι και τσαμπουκάδες πουλάνε

κι όταν χάσει η ομάδα τους θυμώνουν και ξεσπάνε.

έτσι και γω μεγάλωσα στα γήπεδα με τη βία

κι όλους εχθρούς τους θεωρώ φίλη δεν έχω καμία.

Άλλωστε τι να την κάνω τη χαζή τη φιλενάδα;

Να λέμε για το Σάκη Ρουβά; ή για μανικιούρ και μπουγάδα;

καλύτερα προτίμησα γκαζάκια να πετάω

την εξουσία να χτυπώ και σ’ όλους να αντιμιλάω!

  

 

 

Νεφ:

κι εγώ τα ίδια σκέφτηκα, αν θέλουμε καλά να ζούμε,

ο κόσμος είναι άγριος, πρέπει σκληροί να φανούμε.

 

Βρε, καλώς το Βομβαρδίξ!

Βομβαρδίξ: Βομβ, βομβ, βομβαρδίίίίζω!

                   και τις πόλεις σας γκρεμίζω!

                  στη ζωή σας πόνο φέρνω,                   

                  το χαμόγελο σας παίρνω!!

στο βιβλίο γκίνες έχω μπει, για τα γρηγορά μου χέρια

βόμβες κατασκευάζω στη στιγμή, που φωτίζουν σαν τα αστέρια!

και μην νομίζετε αυτοδίδακτος πως είμαι εγώ παιδιά

πτυχία πήρα στο Αβγανιστάν, σπούδαζα χρόνια εκεί εφτά!

Νεφ: Και τέλος η φοβερή Πυρκαγέισον!

Πυρκαγέισον: Τσιγάρα αναμμένα πετάω,

                        φωτιές ανάβω στα δάση,

                        στάχτη ο κόσμος να γίνει,

                       οξυγόνο, ζωή να μη μείνει! 

μου τη δίνει το πράσινο χρώμα

αλλεργία έχω σαν μυρίσω το χώμα.

γι αυτό τα καίω και στάχτη σκορπώ 

οικόπεδα να κάνω και πλούσιος να γενώ!

Δράκος:

δράκοι και Δράκαινες γουστάρω!!! συμμορία να φτιάξουμε τρελή

 όλους μαζί μου θα σας πάρω, να τρελάνουμε την ανθρώπινη φυλή!!!!

όποιος  με ακολουθήσει , σίγουρα πλάκα πολύ θα σπάσει

μέχρι δακρύων θα γελάσει και τα νεύρα του θα ξεσπάσει!

Δράκοι:όλοι:

Ναιαιαιαιαιαιαια! Ζήτωωωωωωωω!, θα σπείρουμε τη συμφορά!

την τρέλα τη μιζέρια την κακοτυχία και όλα τα δεινά!!!!

Δράκος:

πάμε λοιπόν αμέσως τώρα, τα πάντα να ανατρέψουμε

όλους να τους αναστατώσουμε και τη ζωή τους να δυσκολέψουμε!

 

μουσική 19 άγνωστο.

χορευτικό καταστροφής.

οι δράκοι κινούνται γρήγορα στο χώρο(στην πόλη) καταστρέφοντας και χτυπάνε μεταξύ τους τις παλάμες ως ένδειξη ευχαρίστησης.

εμφανίζουν ένα σκηνικό γεμάτο καυσαέριο, ανθρώπους δυστυχισμένους, βρώμικες παραλίες, πολέμους, βομβαρδισμούς… προτζέκτορας.

 

Αφηγητής:

Οι δράκοι ένωσαν τις δυνάμεις τους και βγήκαν για την καταστροφή,

κι ο κόσμος όλος άλλαξε, χάθηκε κάθε λογική.

Ο εφιάλτης του καυσαερίου σκέπασε την πολιτεία

γκρίζος έγινε ο ουρανός χάθηκε κάθε αξία.

Οι παραλίες βρώμιζαν, στα δάση πυρκαγιές

και ούτε ίχνος πια χαράς στις ανθρώπινες καρδιές.

Η θλίψη ζωγραφίστηκε στα πρόσωπα με αίμα

δεν έμεινε να καταστρέψουνε στον κόσμο άλλον κανένα.

Σε έναν τρύπιο καναπέ οι Δράκοι καθισμένοι

γελούσανε με το δράμα μας, μοιάζαν ευτυχισμένοι!

Σαν να μην έφτανε αυτό, η παρέα τους μεγαλώνει!

Μπαίνει στη συμμορία τους όποιος εύκολα θυμώνει!

κι είναι πολλοί στον κόσμο αυτό που μίσος τους γεμίζει

το εύκολο χρήμα αγαπούν η ανθρωπιά δεν τους αγγίζει.

 

σε μια οθόνη τηλεόρασης βγαίνουν δύο παρουσιαστές και λένε τις ειδήσεις του κόσμου:

οι Δράκοι παρακολουθούν το σίριαλ Πυρετός και μόλις ακούγεται το σήμα των ειδήσεων κάνουν μεταξύ τους ΣΣΣσσσσσστττττ για να απολαύσουν τις κακές ειδήσεις!

εκφωνητές:

κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας.

Διακόπτουμε το πρόγραμμά σας ΠΥΡΕΤΟΣ, για να σας μεταδώσουμε τα τελευταία νέα.

Δράκος

ΣΣΣΣσσσσσσσσσστ! οι ειδήσεις των 6 σε ένα λεπτό!

τώρα θα μας δείξουν να σπέρνουμε τον πανικό!!!!!

εκφωνητές:

Δραματικές είναι οι εξελίξεις από την κίνηση στους δρόμους

το καυσαέριο μας έχει πνίξει όλους και τα νερά βούλωσαν τους υπονόμους.

Μια μικρή συμμορία ατίθασων νεαρών

έχει μπλοκάρει όλα τα μηχανήματα των τραπεζών.

Οι σχέσεις είναι τεταμένες στο πολιτικό σκηνικό

κι η χώρα μας περνάει κρίση οικονομική με το ευρώ.

Στα δάση όλης της χώρας οι πυροσβέστες προσπαθούν με μανία

να σώσουν από τις πυρκαγιές κι ότι απέμεινε στην επαρχία

Η χλωρίδα κι η πανίδα στα βουνά μας απειλούνται

πολλά είδη εξαφανίστηκαν κι οικολόγοι μας φοβούνται.

Τα αστυνομικά δελτία μας δίνουν διαρκώς νέες μηνύσεις

πολλοί παραπονιούνται για κλοπές και εξαπατήσεις.

Κάθε γωνιά αυτού του τόπου προβλήματα έχει γεμίσει

οι αρχές δεν προλαβαίνουν για όλα αυτά να βρουν μια λύση.

ήταν ένα σύντομο δελτίο ενός λεπτού

τώρα παρακολουθήστε τη συνέχεια του Πυρετού.

 

 

 

 

Αφηγητής: (οι αφηγητές που παρακολουθούν ειδήσεις μπροστά στην τηλεόραση και καθισμένοι στο σαλόνι τους έχουν εξοργιστεί)

Η συμμορία των Δράκων έκανε τα πάντα άνω κάτω

όρθιο τίποτα δεν άφησαν, η κοινωνία έπιασε πάτο!

και σαν να μην έφτανε μονάχα αυτό,

κάθε βράδυ διασκέδαζαν με το δελτίο των οχτώ!

έδιναν ραντεβού στη Δρακοντισκοτέκ κάθε βράδυ

έπιναν και γέλαγαν με του κόσμου όλου το χάλι!

 

Οι άνθρωποι από την άλλη καθόλου καλά δεν περνούσαν

με τόσα που συνέβαιναν απεγνωσμένα μια λύση αναζητούσαν.

Κάποια παιδιά μάλιστα που τον ύπνο τους είχαν χάσει

ψάξαν να βρουν το Ξωτικό της Ισορροπίας στη δάση.

(ΔΡΑΣΗ: Μερικά παιδιά ανεβαίνουν στη σκηνή σε διάταξη παρέλασης και τραγουδούν.)

 

τραγούδι: «Αδέλφια συγκεντρωθείτε»

αδέλφια και φίλοι συγκεντρωθείτε

τα δάση τις λίμνες μας λυπηθείτε

μια λύση επείγει, γι’ αυτό σκεφτείτε

και σε μια γροθιά ενωθείτε Χ2

για να σωθούν τα ζώα στα βουνά

για να ‘χουμε πιο καθαρά νερά

για να ‘ναι η φύση μας όπως παλιά

φωνάζουμε τα ξωτικά Χ2

οι νέοι κι οι γέροι ας ενωθούμε

τη γη μας μ’ αγάπη ας τη σκεφτούμε

ο χρόνος τελειώνει, γι’ αυτ’ ας βιαστούμε

τη χαρά όλοι να βρούμεΧ2

για να σωθούν τα ζώα στα βουνά

για να ‘χουμε πιο καθαρά νερά

για να ‘ναι η φύση μας όπως παλιά

 φωνάζουμε τα ξωτικά Χ2

 

 

     Ξωτικό1:

μου φαίνεται ανθρώπινες πως άκουσα φωνές

Ξύπνα Χουζούρη! κάποιοι έρχονται! βλέπω ανθρώπινες σκιές!

Ξωτικό 2:

πω πω τι ύπνο έκανα! κοιμάμαι έναν αιώνα!

καλέ; τι σύννεφο είναι αυτό; Ω! μα τον Ποσειδώνα!

Ξωτικό1:

είναι το Νέφος που έφτασε ως του δάσους την καρδιά

αποκαΐδια μείνανε πήραν όλα φωτιά

Ξωτικό 2:

τι συμφορά! καήκαμε! οι άνθρωποι τρελαθήκαν!

Ξωτικό 3:

και τώρα που βρήκαν τα δύσκολα, τώρα μας θυμηθήκαν!

ΠΑΙΔΙ 1:

συγνώμη κύριοι! εσείς είστε της γης τα ξωτικά;

Ξωτικό 2:

ναι γιατί;;; δε φαινόμαστε από τα μεγάλα μας αυτιά;

Ξωτικό1:

τι γυρεύετε στο δάσος μας παιδιά;

Ξωτικό 3:

τώρα μας θυμηθήκατε; που είναι σχεδόν αργά!

ΠΑΙΔΙ 2:

πω πω κάτι αυτιά! είστε όντως σαν…ξωτικά!!!!

Ξωτικό 2:

 κι απ’ τα παραμύθια πιο πραγματικά!

ΠΑΙΔΙ 1:

Βοήθεια ήρθαμε να σας ζητήσουμε

τη γη μας να σώσουμε και πιο καλά να ζήσουμε

κάθε ομορφιά στον κόσμο αυτό εξαφανίζεται

τα δάση καίγονται η θάλασσα μολύνεται.

ΠΑΙΔΙ 2:

Οι μεγάλοι προβλήματα μόνο δημιουργούν

και το πρόσκαιρο συμφέρον τους κοιτάνε να χαρούν.

Βόμβες, πόλεμοι, πυρκαγιές,

ληστείες και βρώμικες ακτές!

ΠΑΙΔΙ 1:

αυτά μόνο γύρω μας συμβαίνουν

και πως πονάμε οι μεγάλοι δεν το καταλαβαίνουν!

Ξωτικό 1:

κι αφού θάλασσα τα κάνανε οι άνθρωποι τώρα πια

από μας τι θέλετε; εμείς είμαστε του Δάσους Ξωτικά!

ΠΑΙΔΙ 2:

Βοήθεια χρειαζόμαστε φτάσαμε στο Αμήν!

δεν έχετε καμιά μυστική και μαγική συνταγή;

Ξωτικό 2:

Μμμμ… Για να σκεφτώ…

έχω λίγο από το φίλτρο το μαγικό!

είναι μονάχα για εξαιρετικές περιπτώσεις

όταν στ ‘ αλήθεια πρέπει τη γη να σώσεις!

Ξωτικό 1:

 πιστεύω πως η ώρα του ήρθε να σκορπιστεί

γιατί το σπίτι μας η γη κινδυνεύει να καταστραφεί!

Ξωτικό 3:

ρίξτε σταγόνες στα βουνά, στις θάλασσες στις λίμνες,

και τέλος σ’ ένα σύννεφο για να το φάνε οι μύγες

αυτές με τα ταξίδια τους παντού θα το σκορπίσουν

και οι άνθρωποι θα αλλάξουνε κι ήσυχους θα μας αφήσουν

ΠΑΙΔΙ:

πάμε να πιάσουμε δουλειά! σας ευχαριστούμε Ξωτικά!!!

 

μουσική:

( τα ξωτικα περπατούν στη σκη΄νη και ρίχνουν σταγόνες στα σύννεφα)

(ήχος μαγικός-τα παιδιά βλέπουν μία μια τις μύγες να εμφανίζονται Στο σκηνικό μπαίνει ένας μαθητής ντυμένος Σύννεφο με σταγόνες πάνω του ζωγραφισμένες και οι μύγες τον ακουμπούν όπως περνάνε)

συννεφάκι 1:

γαλάζιο σύννεφο κουνήσου!

το αθώο νεράκι προσποιήσου!

κάνε τον ανέμελο για να περνούν οι μύγες

και ρίχνε τους σταγόνες λεπτές σαν τρίχες!

συννεφάκι 2:

ναι ναι αυτό προσπαθώ! πήγαινε έλα είμαι στον ουρανό!

αλλά αυτές οι μύγες δεν έχουν το Θεό τους!

μια από δω μια από κει κουνάνε τα φτερά τους!

συννεφάκι 3:

τι τραβάμε κι εμείς τα ωραία σύννεφα;

δύσκολη η δουλειά μας είναι

γι αυτό σας ρίξουμε μια μπόρα

για να απλωθεί το φίλτρο σ’ όλη τη χώρα!

συννεφάκια 1 +2:

πω πω! εσύ είσαι τέρας εξυπνάδας!

πώς δεν το ‘χαμε σκεφτεί;

 

Μύγα 1:

Βββββζζζζζζγκ!αχ ! τι έπαθα το έντομο το φτωχό!!!!

κάτι με βαραίνει στο αριστερό μου το φτερό!

Μύγα 2:

Βββββζζζζζζγκ!και γω γέρνω από δεξιά!

λες να κολλήσαμε καμιά γρίπη; αχ! κόσμε έχε γεια!

Μύγα 1:

Βββββζζζζζζγκ! ε, και τι μας νοιάζει; το πολύ πολύ να τη μεταφέρουμε στους ανθρώπους!

Μύγα 1:

Βββββζζζζζζγκ!καλά λες! να τινάξουμε τα φτερά μας στις αυλές τους!

Μύγα 3:

Βββββζζζζζζγκ!καλά λένε ότι τα έντομα δεν έχουν μυαλό!

είστε τόσο χαζές ή πάτε να με τρελάνετε και οι δυο;

σκόνη χρυσοπράσινη έχετε στα φτερά σας!

αλλά όταν σας στέλναμε σχολείο αλλού είχατε τα μυαλά σας!

Μύγα 1:

Βββββζζζζζζγκ! θυμάσαι από το σχολείο τίποτα εσύ;

Μύγα 2:

Βββββζζζζζζγκ! όχι! τι είπε ότι είναι; πράσινη ή χρυσή;

Μύγα 3:

Βββββζζζζζζγκ! είναι η μαγική σκόνη των ξωτικών

τη μεταφέρουμε παντού τις εποχές των δύσκολων καιρών

Μύγα 1:

βζζζζζγκ! ελάτε τότε μύγες και μυγάκια!

πάμε να σκορπίσουμε σταγόνες από τα συννεφάκια!

όλοι οι Δράκοι να μεταμορφωθούνε

και τον πλανήτη μας με αγάπη να κοιτούνε!

Μύγα 2:

βζζζζζζζζζγκ! και πώς θα γίνει αυτό με λίγες μύγες;

αυτοί κατέστρεψαν τις πόλεις και τις επαρχίες!

Μύγα 1:

Βββββζζζζζζγκ! έχω μια ιδέα καταπληκτική!

θα τους κάνουμε να αλλάξουν τακτική!

πρώτα θα μπούμε στο μπαρ που συχνάσουν

εκεί που συγκεντρώνονται και σχέδια καταστροφής ετοιμάζουν!

εκεί θα λοιπόν θα κάνουμε ζημιές

όχι τίποτα σπουδαίο…. μικρές καταστροφές!

Μύγα 2:

Βββββζζζζζζγκ! ωραία ιδέα! πάμε γρήγορα να πιάσουμε δουλειά!

να διασκεδάσουμε και μεις τα έντομα τα φτωχά!

 

(πετάνε στο μπαρ και πέφτει μουσική γρήγορη. εκεί αρχίζουν να ενοχλούν τους δράκους και να τους χαλάνε τα πράγματα, τα βρέχουν με νερό, τα καταστρέφουν και παντού τινάζουν από τα φτερά τη σκόνη  των ξωτικών)

μουσική: Flight of the Bumple Bee (Piano - Cello)

 

 

Ντεσιμπέλ

τι παθαν τα ηχεία μου; ήχο τους ζητάω και ήχο δε βγάζουν!

Χουλιγκάνα

και γω έχασα τα γκαζάκια μου! οι βόμβες που ετοίμαζα σαν νεροπίστολα μοιάζουν!

Πυρκαγέισιον

είχα και γω ένα πανί βουτηγμένο στη βενζίνη

μα δε βλέπω να ανάβει φωτιά! σαν κάποιος με νερό να το έχει πλύνει!

Δράκος

κάτι ύποπτο συμβαίνει εδώ παιδιά!

κάποιος ανάμεσά μας, μας ….. τη βγαίνει γυριστά!

Βοπαβαρδίξ

μεταξύ κατεργαρέων πού το είδατε γραμμένο;

μάγκες!... υπάρχει ανάμεσά μας κάποιο μούτρο πουλημένο!

Ντεσιμπέλ

έχω αρχίσει να βαριέμαι! εδώ υπάρχει δυσπιστία!

μεταξύ μας δεν θα έπρεπε να υπάρχει αμφιβολία!

Χουλιγκάνα

δεν αντέχω άλλο και γω! μάλλον θα παραιτηθώ!

πιο καλά θα είμαι μόνη, με τον κόσμο θα συμφιλιωθώ!

Πυρκαγέισιον

κι εγώ κουράστηκα κακό στον κόσμο να κάνω!

όλοι με φοβούνται και φίλους πια δεν πιάνω!

νιώθω απέραντη μοναξιά μόνος μου με την φωτιά

θέλω οι άλλοι να με αγαπάνε και γι’ αυτό που είμαι να με εκτιμάνε!

Βοπαβαρδίξ

ήρθε η ώρα μας λοιπόν τη συμμορία να διαλύσουμε

και ότι πρόβλημα έχουμε με άλλο τρόπο να αντιμετωπίσουμε!

εγώ ας πούμε μπορώ, τις πόλεις να φροντίζω

και όσα οι άνθρωποι με κόπο φτιάχνουν να πάψω να γκρεμίζω!

Δράκος

θα δοκιμάσω για πρώτη φορά και γω

τον κόσμο με άλλο μάτι να τον δω

Και ξεκινάω με σας παιδιά,

θα σας κάνω όλους μια αγκαλιά!

(αγκαλιάζονται)

Ντεσιμπέλ

τα ντεσιμπέλ μου κι εγώ θα χρησιμοποιήσω

ένα τραγούδι όμορφο για τον κόσμο να δημιουργήσω!

Σσσσσσσσστ! φέρε χαρτί έμπνευση έχω πολλή!

Αφηγητής:

λίγες μύγες, δυο ξωτικά και πολλή αγάπη από τα παιδιά

είναι από μόνα τους ικανά θαύματα να κάνουν φοβερά.

είναι  εύκολη η συνταγή της ευτυχίας

θέλει μόνο τα όνειρα και την πίστη της παιδικής ηλικίας

Δράκοι πάντα θα υπάρχουνε πολλοί

μέσα τους όμως δεν είναι και τόσο κακοί

για λίγο μόνο η καρδιά τους παγώνει

αλλά με λίγη αγάπη κι αυτή ξανά μαλακώνει!

το περιβάλλον από μόνο του δε γίνεται να σωθεί

πρέπει κάθε ανθρώπινη καρδιά από το μίσος να απαλλαγεί.

και αν αυτό δεν φαίνεται εύκολο κι εφικτό

ας θυμηθούμε τουλάχιστον ότι ζούμε στον κόσμο αυτό. 

 

τραγούδι Τέλους

 

Η πόλη σήμερα γελάει, και στήνει γλέντι

και κανένας δεν ξεφεύγει απ’ τη μουσική!

κι όλοι  τραγούδι και χορό αρχίζουν μες την πόλη αυτή!

 

Χαμογελούν και πίνουν όλοι μαζί παρέα,

μοιάζει σήμερα η μέρα να ‘ναι γιορτινή,

γίνονται φίλοι δράκοι και ανθρώποι , μαγική στιγμή!

 

βάλτε όλοι ένα χεράκι

να κρατήσει τούτη η γιορτή

κάντε πράσινη την πόλη

να γεμίσει χρώμα η ζωή

 

κάντε όλοι ένα βήμα

για να σώσουμε το κλίμα

πριν να έρθει η καταστροφή

 

Ας αγκαλιάσουμε όλοι μας της γης το θαύμα

για να θυμηθούμε πάλι τι θα πει ζωή,

μια βόλτα είναι πάνω σε πλανήτη όμορφο πολύ!

 

Βάλτε λουλούδια για να σας τραγουδούν στη γλάστρα

βάλτε δέντρα κι οξυγόνο μες στις γειτονιές

παραδεισένια κάντε την αυλή σας κι όλες τις στιγμές!

 

βάλτε όλοι ένα χεράκι

να κρατήσει τούτη η γιορτή

κάντε πράσινη την πόλη

να γεμίσει χρώμα η ζωή

 

κάντε όλοι ένα βήμα

για να σώσουμε το κλίμα

πριν να έρθει η καταστροφή