kaliSchool: αριθμο-δραματοποίηση... Η ιστορία της κ Μοναδούλας...

kaliSchool: αριθμο-δραματοποίηση... Η ιστορία της κ Μοναδούλας...: δείτε την ιστορία μας :εδώ: http://www.slideshare.net/katerinalisiova/ss-42966737 η ιστορία της μοναδούλας είναι η αφόρμηση για την ...

αριθμο-δραματοποίηση... Η ιστορία της κ Μοναδούλας στο αριθμοχωριό!!!

δείτε την ιστορία μας :εδώ:
http://www.slideshare.net/katerinalisiova/ss-42966737

η ιστορία της μοναδούλας είναι η αφόρμηση για την επαφή των μικρών με τη δεκάδα, την εκατοντάδα, τη χιλιάδα και όλους τους αριθμούς που αρχίζουν να παίρνουν μορφή μέσα από το παιχνίδι και τη ζωγραφική!

Οι νέες περιπέτειες του Αϊ Βασίλη… απ’ το Ρέθυμνο! 2014

Οι νέες περιπέτειες του  Αϊ Βασίλη… απ’ το Ρέθυμνο!

Μουσική: Deck the Halls από φάκελο Χριστουγεννιάτικα

(μπαίνει ο παππούς με τη μαγκούρα του κουτσαίνοντας και η γιαγια και κάθονται μπροστά στο τζάκι)

Παππούς :γκούχου γκούχου… γκούχου γκούχου…

αχ! Κρύωσε ο καιρός!

Γιαγιά: Έφτασαν πάλι τα Χριστούγεννα γέρο μου...

Παππούς: τα εγγονάκια μας όπως που να είναι; Δεν ξύπνησαν ακόμα;

Γιαγια: αχ μου φαίνεται παραγέρασες! Δεν τα ακούς που λένε τα κάλαντα;

χριστουγεννιάτικο τραγούδι για πρωτάκια

ΣΥΝΝΕΦΟ ΧΡΥΣΟΣΚΟΝΗΣ

σύννεφο χρυσόσκονης πέφτει από τ’ αστέρια

κι όλοι μέσα στο χορό πιάνουνε τα  χέρια.

28η Οκτωβρίου

http://www.slideshare.net/katerinalisiova/edit_my_uploads

η ιστορία του βιβλίου

http://www.slideshare.net/katerinalisiova/2008-41215118

το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου

http://www.slideshare.net/katerinalisiova/ss-41214629

ο παπουτσωμένος γάτος διασκευή

Ο παπουτσωμένος γάτος         διασκευή  Λυσιόβα Κατερίνα

Εισαγωγή: περνούν όλοι οι ήρωες από τη σκηνή σχεδόν ταυτόχρονα λέγοντας κάτι που να σηματοδοτεί το ρόλο τους στην ιστορία (μουσική : παραμύθια)

Πιερ (μουρμουρίζει)…. και σταμάτα να με ακολουθείς..τριχωτή συμφορά!(ο γάτος ακολουθεί χωρίς να μιλάει)

Πριγκίπισσα: ούτε..ούτε..ούτε.. απα πα πα! (ο βασιλιάς και η βασίλισσα της δείχνουν γαμπρούς κι η πριγκίπισσα λέει όχι σε όλους)

Αγγελιοφόρος: μα.. μα.. μα.. (απευθύνεται στη βασίλισσα..)

Κοράκι: κρά κρα..κρα..

Σκηνή 1^η

Πιέρ: (περπατάει νευρικά και γρήγορα και ο γάτος τον ακολουθεί και νιαουρίζει από πίσω του) …και σταμάτα να με ακολουθείς! Κοντή συμφορά!

( συνεχίζει να τον ακολουθεί ο γάτος) Για δείτε ένα μπελά! Εμ δεν έχω σπίτι να μείνω, εμ δεν έχω δουλειά να δουλέψω, αλλά να φορτωθώ και το αιλουροειδές… ε αυτό πάει πολύ!

Δεν είναι αλήθεια αυτό που ζω…όχι όχι δεν είναι αλήθεια! Δεν μπορεί να είναι αλήθεια!(κοιτάζει μια το γάτο μια το κοινό..)Μάλλον είναι εφιάλτης..ναι ναι! Αυτό είναι! Βλέπω εφιάλτη! Έφαγα φασολάδα χθες βράδυ και μου έπεσε βαριά! Το βρήκα! Θα ξαπλώσω να κοιμηθώ... δηλαδή να..ξυπ΄νησω από τον εφιάλτη! Ναι! Αυτό θα κάνω, θα ξαπλώσω, θα κοιμηθώ και θα ξυπνήσω στο κρεβατάκι μου και όλα θα είναι όπως πριν..(ξαπλώνει, κλείνει τα μάτια. Τα ανοίγει, κοιτάζει δειλά, ξαναβλέπει το γάτο)

Ε , όχι! Συνεχίζω να ονειρεύομαι! Μα τι επίμονος εφιάλτης!

σχολική γιορτή ''αψεγάδιαστη'' σημαίνει γιορτή χωρίς παιδιά...

http://www.gazzetta.gr/article/510216/omada-ti-einai-toyto

Δράκε, δράκε είσ’ εδώ;

Διασκευή  Λυσιόβα Κατερίνα (έμμετρο)
(για τη μουσική katerinalisiova@gmail.com)

                                                                     

   track 1 It had better be tonight instrumental

θα σας πω μια ιστορία, για ένα Δράκο τρομερό

που στο νου του είχε μόνο, να κάνει κακό!

στα σοκάκια τριγυρνούσε, κι όλο άναβε φωτιές

πως χαιρόταν με πλημμύρες, ληστείες και πυρκαγιές!

ο Δράκος σπέρνει την καταστροφή

σπέρνει την κατά – κατά στροφή!!!!

Και στο σπίτι σαν καθόταν, θρίλερ έβλεπε πολλά

έβλεπε κακές ειδήσεις κι έργα πολεμικά

λίμνες ποταμούς και δάση όλα θέλει να χαθούν

και τα ζώα όλα στην πλάση θέλει να εξαφανιστούν

Η μέθοδος της τελίτσας

(ένας ‘’μπακάλικος’’ τρόπος προσαρμογής στίχων σε μουσικά κομμάτια όταν δεν διαθέτουμε τις μουσικές γνώσεις) Λυσιόβα Κατερίνα

 

Ακόμη και αν δε διαθέτουμε τις μουσικές γνώσεις μπορούμε να γράψουμε τραγουδάκια παρέα με τους μαθητές μας για να καλύψουμε οποιοδήποτε μάθημα ή για να εμπλουτίσουμε κάποιο πρόγραμμα ευέλικτης ζώνης. Αλλά κι αν εμείς γνωρίζουμε μουσική, οι μικροί μαθητές (κυρίως των πρώτων δύο τάξεων) δεν γνωρίζουν άρα δεν μπορούν να δημιουργήσουν με την ίδια ευκολία.

Ο τρόπος είναι απλός: η μέθοδος της τελίτσας. Ακούμε το μουσικό κομμάτι που επιλέξαμε και σημειώνουμε τελίτσες,

 Η γλώσσα του σώματος...

...διαίσθηση ή απλώς υψηλή αντίληψη;

Για την ερμηνεία και αποκωδικοποίηση της πανάρχαιας αυτής γλώσσας, απαιτούνται παρατηρητικότητα και υψηλή αντίληψη. Κάθε δευτερόλεπτο

Β-γ-άλτε τις μάσκες!

Εγώ είμαι εσύ και εσύ είσαι εγώ! παιχνίδια ρόλων

 

Ρόλοι μέσα στους ρόλους

Ρόλοι ζηλευτοί,

ρόλοι πρωταγωνιστικοί,

ρόλοι θεραπευτκοί,

ρόλοι εκμαίευσης εαυτού,

ρόλοι για μικρούς και μεγάλους

 

Η θεραπεία ρόλων είναι μια τεχνική που επιτρέπει σε άτομα με φοβίες να εφαρμόσουν τις νέες συμπεριφορές. Σε μια συνεδρία ρόλων, ο θεραπευτής παίρνει την ταυτότητα κάποιου

κάνω τη γνώση ... Στίχο!

Τραγουδάω και πετάω … τα αντικαταθλιπτικά!

Ο εγκέφαλος  λατρεύει  τη μουσική  

Ο εγκέφαλος αντιδρά στο άκουσμα της αγαπημένης του μουσικής εκκρίνοντας ντοπαμίνη, την ίδια ορμόνη που απελευθερώνει όταν το άτομο απολαμβάνει ένα εξαιρετικό γεύμα, παίρνει χρήματα στο χέρι ή ναρκωτικά.

Η απελευθέρωση της ντοπανίμης, σύμφωνα με τους ερευνητές, εξηγεί γιατί η μουσική γεννάει αίσθημα απόλαυσης,

Απομνημονεύω ρωτώντας ’’Γιατί;’’

Απομνημονεύω ρωτώντας ’’Γιατί;’’

 Μια πολύ θαυματουργή ερώτηση που ενισχύει την κατηγοριοποίηση και αποθήκευση στη μακρόχρονη μνήμη  είναι το ‘’Γιατί;’’

Η διαδικασία εξήγησης του γιατί συνέβη κάτι, εξασφαλίζει στη μακρόχρονη μνήμη την

Εργαζόμενοι μαθητές με ‘’εργαζόμενη’’ Μνήμη

Εργαζόμενοι μαθητές με ‘’εργαζόμενη’’ Μνήμη

Ένα από τα σημαντικότερα ‘’εργαλεία’’ που φέρνει ο μαθητής στην τάξη είναι η μνήμη του. Αυτή τον οδηγεί κάθε πρωί ως την πόρτα του σχολείου, μ’ αυτήν

βιντεοπαρουσίαση για την 25η Μαρτίου 1821

Το μπρούτζινο άγαλμα

Ο στρατιώτης της πόλης La Ciotat (Brecht)

Στηριγμένο στο ομώνυμο κείμενο προβληματισμού του Μπρεχτ.

δραματοποιημένο για τη γιορτή της 28ης Οκτωβρίου, με σκοπό να τονίζει τις επιπτώσεις του πολέμου αλλά και την πορεία του ίδιου του πολέμου μέσα στους αιώνες. Η δραματοποίηση έγινε για μαθητές της Ε τάξης του 10ου Δ Σχ Ρεθύμνου από τις εκπαιδευτικούς Λυσιόβα Κ και Χουρδάκη Κ.

Είναι μια διαφορετική προσέγγιση της εθνικής επετείου μας, με κύριο στόχο να δώσει μορφή στο δίπολο ειρήνη - πόλεμος διαχρονικά.

Σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστά τα γεγονότα της 28ης σε μια σχολική γιορτή και τηνενημέρωση γύρω από αυτά.

το κείμενο σε PDF:
https://www.slideshare.net/secret/KNWs5EHNMlHEkA

---

οι μαθητές στέκονται ακίνητοι στη σκηνή που θυμίζει πλατεία.

αφηγητές 1 και 2. (μουσική υπόκρουση)

Μετά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο, στο λιμάνι της Νότιας Γαλλίας La Ciotat είδαμε, στα βαπτίσια ενός πλοίου, το μπρούτζινο άγαλμα ενός στρατιώτη του γαλλικού στρατού. Γύρω του συνωστιζόταν κόσμος πολύς. Πλησιάσαμε κι εμείς. Διαπιστώσαμε τότε ότι ήταν ένας αληθινός στρατιώτης. Στεκόταν εκεί, πάνω σε ένα μαρμάρινο βάθρο, τυλιγμένος μέσα στην γκρίζα του χλαίνη, με το ατσάλινο κράνος στο κεφάλι και την ξιφολόγχη στο χέρι, ακίνητος κάτω από τον πυρωμένο ήλιο του θεριστή. Το πρόσωπό του και τα χέρια του βαμμένα με μπρούτζινο χρώμα. Καμία κίνηση. Δεν ανοιγόκλεινε καν τα βλέφαρά του. Δίπλα στα πόδια του, πάνω στο βάθρο, ένα χαρτόνι με το ακόλουθο κείμενο:

                             Ο άνθρωπος άγαλμα

-«Εγώ, ο Charles Louis Franchard,( ή Άγνωστος) στρατιώτης του …. Συντάγματος, θάφτηκα ζωντανός κοντά στο Verdun και απόκτησα από τότε μια ασυνήθιστη ικανότητα.

Μπορώ να παραμένω ακίνητος και να συμπεριφέρομαι, όση ώρα θέλω, ακριβώς σαν άγαλμα.

Αυτή η ικανότητά μου εξετάστηκε από πολλούς καθηγητές και χαρακτηρίστηκε ως ανεξήγητη ασθένεια….

Παρακαλώ, δώστε μου μια μικρή βοήθεια σε έναν άνεργο σύζυγο και πατέρα.»

(ο κόσμο γύρω του του κάνει ερωτήσεις ασταμάτητα…Τα παιδιά περιτριγυρίζουν το άγαλμα και το βομβαρδίζουν με ερωτήσεις:)

παιδιά:

-πόσα χρόνια είσαι εδώ;

-είσαι ακίνητος όόόόλα αυτά τα χρόνια;

-συμπεριφέρεσαι σαν άγαλμα ή είσαι άγαλμα;

-πώς πέθανες; σε σκότωσαν;

-σε ποιες μάχες πολέμησες;

-σε ποια μέτωπα νίκησες;

-πέθαναν πολλοί στρατιώτες στα χέρια σου;

-εσυ…ήσουν καλός στρατιώτης;

-τελικά… ποιον στρατιώτη λέμε καλό;

-υπάρχει καλός και κακός στρατιώτης;

-ένας στρατιώτης τι είναι εν τέλει; θύμα ή ήρωας;

 αφηγητές:

- Εδώ λοιπόν στέκεται οπλισμένος μέχρι τα δόντια.

-Είναι  ο αιώνιος στρατιώτης,

-Αυτός με τον οποίο γράφτηκε η ιστορία,

-Αυτός, που έκανε όλα εκείνα τα λαμπρά  κατορθώματα του Μεγαλεξάνδρου,

του Καίσαρα, του Ναπολέοντα,

-και τα άλλα που μας διδάσκουν στο σχολείο.

-Είναι αυτός. Δείτε! Δεν κουνά καν τα βλέφαρά του.

 - Λένε ότι έχει την ασυνήθιστη ικανότητα να μη γίνεται αντιληπτός, όταν όλα τα πιθανά σύνεργα του θανάτου δοκιμάζονται πάνω του.

 -Να παραμένει σαν πέτρα, έτσι μας είπε, χωρίς αισθήσεις, όταν του εκτοξεύεις το θάνατο.

-Είναι χιλιοτρυπημένος από τα δόρατα όλων των εποχών, λίθινα, χάλκινα, σιδερένια.

-Στέκεται αιώνια και πάντα από την αρχή.

-Πήρε εντολές σε αμέτρητες γλώσσες, αλλά πάντα χωρίς να ξέρει για ποιον και γιατί.

-Τις χώρες που κατάκτησε δεν τις απόκτησε ποτέ ο ίδιος, όπως ακριβώς ο οικοδόμος δεν κατοικεί ποτέ τα σπίτια που χτίζει.

(παιδί)

-Ο μπαμπάς μου είναι οικοδόμος! πράγματι, δεν του ανήκουν όλα αυτά τα σπίτια που έχει χτίσει….

παιδιά:

- Δεν του ανήκει ούτε η γη που προστατεύει,

-…ούτε τα όπλα του …

-…ούτε η στολή του!

-Αλλά όμως στέκεται εκεί. Πάνω από το κεφάλι του βροχή ο θάνατος από τις βόμβες του αεροπλάνου.

-Κάτω από τα πόδια του οι νάρκες και οι παγίδες.

-Γύρω του πανούκλα, δηλητηριώδη αέρια, ανθρωποκτόνα ακόντια και βόμβες.

(το άγαλμα με παντομίμα δείχνει να υποφέρει με αυτά που του θυμίζουν)

2 παιδιά:

Τι είδους θάψιμο να ήταν αυτό, που του προκάλεσε αυτή την ασθένεια, αυτήν την τρομερή, την τόσο μεταδοτική ασθένεια;

Θεέ μου (!), γιατί να είναι ανίατη; 

-ο πόλεμος μόνο κακά μπορεί να φέρει…έτσι μας είπαν στο σχολείο.

-αν είναι έτσι, τότε γιατί εξακολουθούν να πολεμούν οι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο;

-ε, να…είναι απλό! για την εξουσία, τα λεφτά.

-Από εγωισμό δηλαδή!

-Ακριβώς! για τον ίδιο λόγο που εμείς θέλουμε να νικάμε πάντα σε όλα τα αθλήματα και σε όλα τα παιχνίδια!

-μα ο κόσμος των μεγάλων δεν είναι παιχνίδι! έτσι λέει ο μπαμπάς μου!

-ίσως οι μεγάλοι να μην είναι τελικά και τόσο τέλειοι όσο θέλουν να πιστεύουμε!

-ίσως να είναι απλά εγωιστικά παιδιά, που κέρδιζαν στα παιδικά παιχνίδια και θέλουν να κερδίζουν πάντα και στο τραπέζι της πολιτικής!

-ΣΣΣσσστττ! ο άνθρωπος άγαλμα κούνησε το χέρι του, κάτι θέλει να μας πει!

(συγκεντρώνονται όλοι γύρω από το άγαλμα και γονατίζουν)

 άγαλμα:

-Αμέτρητα χέρια μου ύφαναν το χιτώνιο, μου σφυρηλάτησαν το κράνος, μου έραψαν τις μπότες.

Αμέτρητες οι τσέπες που γέμισαν εξαιτίας του.

Ανυπολόγιστες οι κραυγές που με ζέσταναν στη μάχη σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.

Δεν υπάρχει θεός που να μη με ευλόγησε.

Εμένα, τον επιβαρυμένο με το ανάθεμα της υπομονής…με την ασθένεια της αναισθησίας…

παιδί:

-κατάλαβα! αυτός ο άγνωστος στρατιώτης, κρύβει μέσα του όλους τους στρατιώτες του κόσμου! από όλες τις εποχές! όλοι όσοι πολέμησαν στη γη, βρήκαν καταφύγιο μέσα σ’ αυτό το μπρούντζινο άγαλμα!

-Κι εγώ τώρα καταλαβαίνω τι εννοούν όσοι μας λένε ότι εμείς τα παιδιά είμαστε το μέλλον αυτού του κόσμου!

όταν μεγαλώσουμε κι εμείς με τη σειρά μας, πρέπει να παίζουμε δίκαια!

-(όλοι μαζί) να παίζουμε δίκαια!;;;

-να σεβόμαστε τον συνάνθρωπο, όπου κι αν ζει, όπως κι αν θέλει να ζει…

-και να δείξουμε σεβασμό στον άνθρωπο άγαλμα που βρέθηκε εδώ για να μας διδάξει το πιο σημαντικό πράγμα της ζωής:

ότι πολεμούν μόνο όσοι δεν έχουν να προσφέρουν κάτι καλύτερο σ’ αυτή τη γη!

-μα δείτε! ο μπρούτζινος στρατιώτης μας, δάκρυσε!!!

(τραγουδούν όλοι μαζί στο άγαλμα, το ρεφρεν το τραγουδά το άγαλμα μόνο του)

τραγούδι 1ο: είμαι ένα σύμβολο το τραγούδι του αγάλματος από τον Ευγένιο Τριβιζά

είναι αρκετά ταιριαστό με το κείμενο https://www.youtube.com/watch?v=lvK0H75fT1s&playnext=1&list=PLC4E4747C3DB1B785&feature=results_video

΄Είμαι ένα σύμβολο παλιό κουρασμένο, σφιχτά δεμένο.
Πόνο δε νιώθω, δεν υποφέρω δε νιώθω πόθο ελπίδα δε ξέρω.
Τώρα δε νιώθω, δεν υποφέρω, δε νιώθω πόθο, ελπίδα δε ξέρω.
Καρδιά δε μου έφταιξε του γλύπτη η σμίλη, ούτε χαμόγελο να σκάει στα χείλη.
Μήνες και χρόνια πίσω τα αφήνω, δε γνώρισα γέλιο δάκρυ δε χύνω.
Δεν έχω φίλο, σύντροφο, ταίρι, χέρι δεν άγγιξε το κρύο μου χέρι.
Γύρω μου κόσμος φωνές φασαρία και αναπολώ την παλιά ιστορία.
Ζω με αναμνήσεις θολές ξεχασμένες, στα βάθη μιας δύσης για πάντα σβησμένες.
Πιστός στο καθήκον και ναι υπομένω πέτρινη μοίρα, πικρό πεπρωμένο.
Είμαι ένα σύμβολο παλιό κουρασμένο

ή ....

τραγούδι 2ο: Μη με ρωτάς

Στίχοι: Λ. Παπαδόπουλος

Μουσική: Μάνος Λοίζος

Τα πολυβόλα σωπάσαν, οι πόλεις αδειάσαν και κλείσαν,

ένας βοριάς παγωμένος σαρώνει την έρημη γη.

Στρατιώτες έρχονται, πάνε, ρωτάνε γιατί πολεμήσαν

κι εσύ ησυχάζεις, το δάχτυλο βάζεις να δεις την πληγή.

Μη με ρωτάς, δεν θυμάμαι,

μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς.

Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι,

μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς.

Στην πολιτεία βραδιάζει, το χιόνι τις στέγες σκεπάζει

ένα καμιόνι φορτώνει και κόβει στα δυο τη σιγή.

Περιπολία στους δρόμους και κάποια φωνή που διατάζει

κι εσύ ησυχάζεις, το δάχτυλο βάζεις να δεις την πληγή.

Μη με ρωτάς, δεν θυμάμαι,

μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς.

Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι,

μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς.

---

χλαίνη ή χλαίνα= μανδύας των στρατιωτικών

θεριστής= ο ήλιος του καλοκαιριού

η ιστορία του βιβλίου

plastic plague

γγ