ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗΣ ΚΑΜΩΜΑΤΑ...
διασκευή κειμένου και στίχοι τραγουδιών : Λυσιόβα Κατερίνα
εισαγωγή:
7 κορίτσια Α΄
χορευτικό μουσική άγνωστο 1.
πετάγονται από τα
καθίσματα ανά 10 δευτερόλεπτα και χορεύοντας συναντιούνται στο κέντρο της
σκηνής και με γρήγορε κινήσεις τυλίγουν την ειρήνη με ένα σεντόνι γύρω γύρω,
την ξετυλίγουν και δύο κορίτσια παραφυλάνε ένα αριστερά και ένα πό δεξιά γιατί
έρχεται ο Πόλεμος.
1:Ειρήνη! Ειρήνη!
Γρήγορα!
Κατέβα απ΄ το θρόνο!!!
2:Έρχεται ο πόλεμος,
Να
φέρει πάλι πόνο…
3:Βιάσου! Βιάσου!
Μην
αργείς!
4:Γρήγορα!
Πρέπει
να κρυφτείς!
5:Έλα τώρα κι άσε τα
κόλπα!
Έρχεται
ο πόλεμος και φέρνει όπλα!
6:Σήκω! Πάμε!
Βγάλε
το στεφάνι!
7: Σύντομα η Ελλάδα
Μπαρούτι
θα μυρίσει πάλι!
ΕΙΡΗΝΗ:
Πάλι
οι Έλληνες τρελαθήκαν;
Και
στον πόλεμο ριχτήκαν;
Δεν
αντέχω άλλο! Φτάνει!
Μια
στο θρόνο, μια χωρίς στεφάνι!
μη!
αφήστε με σας λέω!!!!
στη
σπηλιά μόνη θα κλαίω!!!
έρχεται επιθετικός ο
Πόλεμος και στέκεται απέναντί της ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΣ!
ΠΟΛΕΜΟΣ:
Δεν
ακούς που σου μιλούνε;
Να
σε κρύψουν προσπαθούνε!
Ήρθα
Άγριος και με φοβέρα!
Πόλεμο
θα σπείρω
Πέέέέρα
ως πέρα!!!
(φεύγει η
Ειρήνη, την σέρνουν προστατευτικά οι Νεράιδες)
Αχ…Επιτέλους!
Να καθίσω!
Κάλλους
έβγαλα στη φτέρνα πίσω!
Γύρω
γύρω όλη την ώρα
Μίσος
να σκορπώ στη χώρα!
Ωχ!
Η Λυσιστράτη καταφτάνει!
Ας
κρυφτώ!
Αυτή
… για 10 άντρες κάνει!!!
ρόλοι:
|
Λυσιστράτη
|
Πρόβουλος
+2
τακτικοί του
|
|
Ειρηνη
+ οι νεράιδες(7)
|
Πόλεμος
|
|
Κλεονίκη
|
Κινησίας
|
|
Μυρίνη
|
Κλεομένης
|
|
Αλκινόη
|
Αντρας
Α
|
|
Γυναίκα
Α
|
Άντρας
Β
|
|
Γυναίκα
Β
|
Σπαρτιάτης
|
|
Γυναίκα
Γ
|
Πρύτανης
|
|
Ανδροδούλη
|
Χορός
γερόντων:
Κορυφαίος
Χορού:
|
|
Καλλονίκη
|
|
|
Λαμπιτώ
|
|
|
Χορός
γυναικών:
|
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
(1.εισαγωγικό κομμάτι)
Στα
χρόνια κείνα τα παλιά οι γυναίκες είχαν πήξει στη δουλειά.
Εσκουπίζανε
τα σπίτια, μαγειρεύαν φαγητά,
εποτίζανε
τα ζώα και νταντεύαν τα μωρά.
Κι
οι άντρες; Αυτοί ήταν άλλο. Πόλεμο ξεκίνησαν μεγάλο,
γυρίζαν
όλη την Ελλάδα και σκοτώνονταν αράδα.
Τούτη
δω η ιστορία, που θα δείτε στην πορεία,
είχε
γίνει στην Αθήνα που την έδερνε η πείνα.
Οι
γυναίκες μαζευτήκαν στην Ακρόπολη κλειστήκαν.
Απεργία
ξεκινήσαν και τις πόρτες όλες κλείσαν.
(η
Λυσιστράτη βγαίνει στη σκηνή και βηματίζει νευρικά )
(
1.εισαγωγικό κομμάτι 2:38΄΄)βγαίνει ο χορός γυναικών με βηματισμό στα πρώτα
30΄΄ και μετά με παντομίμα: ακολουθούν τη Λυσιστράτη που βηματίζει νευρικά και
τη μιμούνται)
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
(η
Λυσ. κάνει πως μιλάει (παντομίμα) και τα λόγια της τα λένε οι γυναίκες του
Χορού)
(Στα
λόγια εναλλάσσονται οι φωνές των Γυναικών και η Λυσιστράτη ακούει τις σκέψεις
της από το Χορό και απορεί….;;;;)Η Κλεονίκη την κυνηγά από πίσω…
Καμιά! καμιά δε φάνηκε ακόμα! ούτε
μία!
Τις κάλεσα για πράγματα με μεγάλη σημασία.
Καλά κάνει ο ποιητής και δε μας δίνει
αξία!
Γυναίκα φίλη μου αν γεννηθείς χαμένη
είσαι από χέρι
θα λαχταράς τα αρώματα κι ότι ο καιρός
σου φέρει!
ΚΛΕΟΝΙΚΗ
Σταμάτα
το πέρα δώθε Λυσιστράτη!
με ζάλισες χρυσή μου; συμβαίνει κάτι;
τόση ώρα σε κυνηγώ να δεις το
καινούριο μου μαλλί!
το έβαψα κόκκινο απ’ του καρυδιού το
ζουμί!
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
θυμώνω κι εκνευρίζομαι με σας τα
θηλυκά!
Έχετε μόνο νου για αρώματα μπιζού και
καλλυντικά!
και που είναι οι άλλες έχουν αργήσει!
τους είπα στην Ανατολή και τώρα
κοντεύει η Δύση!
ΚΛΕΙΟΝΙΚΗ
σαν τι δηλαδή είναι σοβαρό; αλήθεια,
δε μου πες, μου πάει αυτή η φούστα;
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
κάθισα και συλλογίστηκα,
κάθισα και συλλογίστηκα (νευρικά…)
κάθισα και συλλογίστηκα λέω…
(ο
Ερμής τρέχει και της φέρνει ένα καρεκλάκι, κάθεται και κρατάει το κεφάλι
συλλογιζόμενη….σε κάθε στίχο αλλάζει πλευρά το κεφάλι 2 φορές…)
το είδα εθνικιστικά, το είδα
ρεαλιστικά
το είδα απ’ όλες τις πλευρές! και
πατριωτικά
κι άλλο λέω πως δεεεεν τραβάμε
μπροστά!
πρέπει ο πόλεμος να σταματήσει
κι η ειρήνη στην Αθήνα να γυρίσει!(σηκώνεται κι ο Ερμής παίρνει το καρεκλάκι και
φεύγει)
ΚΛΕΟΝΙΚΗ
και σαν ποιος τον πόλεμο μπορεί να
σταματήσει;
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
εμείς, οι γυναίκες φυσικά! που έχουμε
και δύναμη και πίστη!
ΚΛΕΟΝΙΚΗ
Εμείς;…
οι γυναίκες; … ναι καλά!!!
ποιος σου φούσκωσε καλή μου τα μυαλά;
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
κι όμως, μπορούμε! αρκεί τα πράγματα
καθαρά να δούμε!
ένα σχέδιο γεννήθηκε στο μυαλό μου
σατανικό! ένα σχέδιο…φεμινιστικό!
αν το βάλουμε σε εφαρμογή θα έχουμε το
αποτέλεσμα το επιθυμητό!
θέλει όμως να μετέχουν όλες οι
γυναίκες ανεξαιρέτως
ΚΛΕΟΝΙΚΗ
Μα να! βλέπω
γυναικείες μορφές!
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
Δόξα
να ‘χει ο Δίας και γω ξεχωρίζω πολλές!
(έρχεται ο Χορός των Γυναικών)
ΧΟΡΟΣ
ΓΥΝΑΙΚΩΝ
………γαρίφαλό
στ’ αφτί! και τσαχπινιά στο μάτι!
πηγαίνω στην Ακρόπολη! κι είμαι χαρά γεμάτη!
γυναίκα
είμαι τσαχπίνα! περήφανη κι φίνα!
πάνω στους
βράχους σαν πατώ! τραντάζει όλη η Αθήνα!
στην πόλη μέσα τριγυρνώ… άντρα κανέναν
δε θωρώ
στον πόλεμο όλοι έχουν ριχτεί… κι
είναι η Αθήνα αδειανή!
άδεια είναι η Αθήνα, άδεια κι αυτό το
μήνα
‘αδεια είν’ η Αθήνα, μόνη μου κι εγώ
Χ2
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
Γυναίκες καλώς ορίσατε! σας κάλεσα εδώ στα τείχη
γιατί έχω σχέδιο μυστικό, που σίγουρα θα πετύχει!
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
Μη
βιάζεστε γυναίκες! Δεν υπάρχει λόγος!
Αρκετή ώρα
σας περίμενα.
Βλέπω να
καταφτάνει και η Λαμπιτώ από τη Σπάρτη…
Κατάφερε
λοιπόν κι αυτή να έρθει…
(μπαίνει η Λαμπιτώ
από τη Σπάρτη . οι είλωτες τις κουβαλούν στους ώμους κι αυτή κοιτάζεται στο
καθρεφτάκι και χτενίζεται)
ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΙΛΩΤΩΝ
Πού σαι μάνα να με δεις;
Να με καταλυπηθείς!
Μια γυναίκα κουβαλώ!
Τι λουμπάγκο είναι αυτό;
Απ’ τη Σπάρτη περπατώ
Μέρες και αγκομαχώ
Μ’ έκλεψε η Λαμπιτώ
Αν με πιάσουν θα χαθώ!( την αφήνουν κάτω και λιποθυμούν)
ΛΑΜΠΙΤΩ
προς είλωτες: Αλέ τώρα, αλέ….
ΚΟΡΥΦΑΙΑ
ΧΟΡΟΥ
Καλώς
μας ήρθες Σπαρτιάτισσα Λαμπιτώ!
ΛΑΜΠΙΤΩ
πολλά λές! Το λακωνίζειν εστί
φιλοσοφείν…
προς τι η σύναξις;
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
Εγώ σας κάλεσα.
μα…Πριν σας πω σας ερωτώ:
είμαστε όλες εδώ;
ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ
Όλες οι όμορφες παρούσες απ’ την κορυφή ως τις πατούσες!
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
Αγαπάμε όλες την πατρίδα μας;
ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ
αγαπάμε την Ελλάδα όλη, κάθε της χωριό, και κάθε πόλη!
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
Σας αρέσει
που οι άντρες πολεμάνε
καταστροφή
και θάνατο να σκορπάνε;
Μα τους ΘΕΟΥΣ έχω σχέδιο! σας το δηλώνω!
Και τώρα μπροστά σας το φανερώνω:
Αφού οι άντρες με το καλό τον πόλεμο δε σταματούν
Εμείς θα τους παρατήσουμε να ψάχνουν να μας βρουν.
Στο κάστρο της Ακρόπολης θα μπούμε να κλειστούμε
Και τα νοικοκυριά στο έλεος των Θεών ας αρκεστούνε.
Τα σκούρα σα θα δουν
Θα τρέξουν να μας βρουν
ΜΥΡΙΝΗ
σαν να
λέμε… ΚΑΤΑΛΗΨΗ;;;
ΟΛΕΣ
Κ Α Τ Α Λ
Η Ψ Η Η Η Η ;;;;;
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
μάλιστα! κατάληψη!never on Sunday xatzidakis orchistriko 2’ 46’’
μουσική –
τραγούδι Λυσιστράτης:
Στο κάστρο μέσα θα κρυφτούμε για πέντε
και δέκα και 20 βραδιές
στα μάτια δεν θα ξαναδούμε σφουγγάρια
και σκούπες, άπλυτα και ποδιές
Στο σπίτι δεν θα ξαναπάμε ωσότου η
ειρήνη απ’την σπηλιά να βγει
τον πόλεμο εμείς μπορούμε να διώξουμε
που’ναι θανατική ποινή
Ας ενωθούμε, μαζί ας
ορκιστούμε,
ειρήνη αν δεν δούμε μην
υποκύψουμε
και στο σκοτάδι πιο κάτω
κι απ’τον Άδη
τον πόλεμο για πάντα να
ξανακρύψουμε
Σαν έρθουν πίσω οι άντρες από την μάχη
το σπίτι θα είναι αδειανό
δεν θα’χουν ψίχουλο να φάνε,
νταντάδες, σαπούνι και ρούχο καθαρό
Όταν γυρίσουν οι φαντάροι και φτάσουν
στην πόλη καμιά δεν θα’ναι εκεί
σε λίγες μέρες θα υποκύψουνε και θα
υπογράψουν συνθήκη ειρηνική
(3.μουσική
για όρκο των Γυναικών)
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
ορκίζομαι… (Χ2, οι γυναίκες επαναλαμβάνουν)
το σπίτι
μου να αφήσω στο έλεος των θεών
να μην
ασχοληθώ ξανά με νοικοκυριό
σκούπα να
μην αγγίξω όσο ο πόλεμος κρατά
τσικάλι να
μη γεμίσω όσο ο άντρας μου κι αν πεινά
σφουγγάρι ξεσκονόπανο
στο χέρι ΔΕΝ ξαναπιάνω
το κάστρο
της Ακρόπολης κέντρο αισθητικής θα κάνω!
Kαμιά
μας τον όρκο της ΔΕΝ θα παραβεί!
μέχρι ο
πόλεμος να φύγει κι η Ειρήνη να ελευθερωθεί
στο κάστρο
μέσα θα κλειστούμε! καμιά μας δε θα ξαναβγεί!!!
ΑΝΔΡΟΔΟΥΛΗ
όοοοοχιιιιιιιιιιιι!!!!!!(κλαίει
και οι γυναίκες της τραβάνε με το ζόρι)
(τέλος πρώτου μέρους)
τραγούδι : ΜΑΜΠΟ (με χορογραφία)
θα μπω, μες στην Ακρόπολη θα μπω
τις Αθηναίες προσκαλώ, να ‘ρθουν κι
αυτές μαζί
μ’ αυτήν την επανάσταση μπορεί
τους άντρες δίχως λογική, να τους
τρομάξουμε!
θ’ αφήσουμε τους άντρες, νοικοκυριά,
παιδιά
σπίτια, τσικάλια, μαγειριά , κι όσο
και αν μας παρακαλάνε
δεν πρόκειται να βγούμε, να
υπακούσουμε
άλλο δε θα αφήσουμε αυτόν τον πόλεμο
να κυβερνά!
κι από το κάστρο όλο το βράδυ
θα ακούνε γλέντια, θα ακούν χορούς
και την ειρήνη πίσω
θα φέρουν
δεν θα αντέξουν πολύ
καιρό!
μπορώ, να κάνω την ανατροπή
κι όλη η Ελλάδα να σωθεί, απ’ την
Ακρόπολη!
με τις γυναίκες δύναμη ισχυρή
τους άντρες δίχως λογική, θα τους
αλλάξουμε.
θ’ αφήσουμε τους άντρες, νοικοκυριά,
παιδιά
σπίτια, τσικάλια, μαγειριά , κι όσο κι
αν μας παρακαλάνε
δεν πρόκειται να βγούμε, να
υπακούσουμε
άλλο δε θα αφήσουμε αυτόν τον πόλεμο
να κυβερνά!
ΜΕΡΟΣ 2Ο ΓΕΡΟΝΤΕΣ
(4.μουσικό κομμάτι είσοδος Γερόντων)
ΧΟΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ (περπατάνε κουτσαίνοντας και αργά)
-Ωχ τα πόδια μου πονούν! και μου ‘ρχεται μια ζάλη!
-πού πάμε γέροι άνθρωποι; ζούμε ένα μαύρο χάλι!
-ακούω γλέντια και χορούς να ηχούν από τα τείχη!
-Ω μα το Δία! ποιος έγραψε το άσμα αυτό; ωραίοι στίχοι!
-οι γυναίκες είναι τρελές!
-παλαβές!
-έτσι μου ‘ρχεται… να τις κάψω
ζωντανές!
-τι είπες; ακούγεται αμανές;( ο κουφός)
-αααχχχ! το γήρας … ούκ έρχεται μόνον!!!!!
-άτιμες μουλάρες! βάλατε στα τείχη μας αμπάρες!
-φέρτε ξύλα! φέρτε στουπιά!
φέρτε σπίρτα και καύσιμα υγρά!
-πάρε τη βράκα μου την πότισα με λάδι!
-κάρβουνο θα τις κάνουμε! σαν τα ποντίκια να πνιγούν!
Χα χα χα χα χα χα χα …!!!!
ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ
Ωρέ πού καταντήσαμε! εμείς, τα περήφανα
γηρατειά!
Εμείς που κάποτε πολεμούσαμε ηρωικά,
τώρα, αντί για
σοφοί σύμβουλοι με αξία,
παρακαλάμε τις χαζο-γυναίκες να μην κάνουν
απεργία…
ΧΟΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ
-Τι να γίνει;
Μόνοι μείναμε στα τείχη….
-λείπουν οι γάτοι, χορεύουν τα ποντίκια….
-ας ενεργήσουμε εμείς με τη σοφία μας.
ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ
Τσακιστείτε έξω γυναίκες!
Αδειάστε την Ακρόπολη!
Γυρίστε στα σπίτια σας!
ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Α΄: are you talking to me;;;
Γ΄:Κοίτα μούτρα που μας διατάζουν!
Β’: μπού!
Γ΄: τράβα γέρο να αλλάξεις πάνα!
Δ΄: πάρε τη μαγκούρα σου και δρόμο, παππού!
ΧΟΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ
Είμαι γέρος και
το ξέρω.
Έχω όμως μια μαγκούρα,
που αν την πιάσω και σ’ αρπάξω, σίγουρα θα τα βρεις σκούρα!
ΓΥΝΑΙΚΑ Α΄
τι είπες βρε όρνιθα στυμφαλίδα;
Γέροντας Α
αυτό που άκουσες ποικιλόχρωμη γίδα!!!
ΧΟΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ
Αρκετά! όπισθεν και σας τη άναψα γαρ!
πίσω και σας την άναψα!!!
-φου φου φου! καλέ δεν ανάβει;
γκούχου γκούχου…(ήχουν όλοι απ τον καπνό…)
ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Γυναίκες! Γυναίκες! Οι γέροι βάζουν φωτιά να μας κάψουν!
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
Εμπρός γυναίκες! Γεμίστε αγγεία με νερό και πάνω τους!
ΧΟΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
Αέραααα!!! τρέξτε λεβεντόπαιδα! μούσκεμα θα σας κάνουν!
δεν αστειεύονται τα θηλυκά! με κουτάλες θα σας ξεκάνουν!
ΓΥΝΑΙΚΑ
Α΄: πάρε παππούλη μια κουταλιά!
Γέρος1
Καλέ σώπα! μη το κάνεις! Απ’ το φόβο μου θα τα χάσω!
ΓΥΝΑΙΚΑ Β΄: να… λίγη βροχούλα να
σε δροσίσω… (κλαίει γοερά ο γέρος)
ΓΥΝΑΙΚΑ Γ΄: γύρνα πίσω χούφταλο! δεν τέλειωσα μαζί σου!!!
ΓΕΡΟΝΤΕΣ
-σιγά! σιγά! θα με πνίξεις!
-τρεχάτε λεβέντες να γλιτώσουμε!
-μη με σπρώχνεις! θα γλιστρίσω!
-περιμένετε κι εμένα! θα
κατρακυλήσω!!!
ΧΟΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ
τι μου λαχε του δύσμοιρου;
αλίμονό μου πάλι!
καρούμπαλα με γέμισε η κουτάλα
στο κεφάλι!!!
ίντα παθα! ιντα παθα
ΓΕΡΟΝΤΑΣ
Ωιμέ! Ωιμέ !
ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ
Συμφορά μου!
ΧΟΡΟΣ ΓΕΡΟΝΤΩΝ
Ντροπή μεγάλη!
ντροπή και αίσχος!
ως το βρακί μου βράχηκα! βήχω! με
πιάνει ρίγος!!
τι ήθελα και τα ‘βαζα με τις γυναίκες
μήπως;;;
ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ
Σωθήκαμε! βλέπω ενισχύσεις στο βάθος…
Ο Πρόβουλος κι οι άντρες του, αν δεν…
κάνω λάθος!
(έρχεται ο Πρόβουλος με συνοδούς στρατιώτες)
(6. στρατιωτική μουσική ερχομός Πρόβουλου)
ΠΡΟΒΟΥΛΟΣ (οι γυναίκες τρέχουν στα τείχη και κρυφοκοιτάζουν)
τι συμβαίνει εδώ; οσφρίζομαι…
γυναικεία αρώματα!!!!
έχω μύτη εγώ!!!!
Μμμ καλά το ‘χα καταλάβει! Μεγάλο
γλεντοκόπι έστησαν οι γυναίκες…
ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ
δες τι μας
έκαναν Πρόβουλε τα άτιμα θηλυκά!
Αφού μας
σκυλόβρισαν, μας κατάβρεξαν με νερά!
ΓΕΡΟΝΤΑΣ 1
και τώρα
στάζουμε σα γάτοι βρεγμένοι
ΓΕΡΟΝΤΑΣ 2
δε λες καλύτερα
μοιάζουμε σαν κατουρημένοι…
ΓΥΝΑΙΚΑ Α (κρατάει μια κουτάλα από μέσα από τα τείχη:)
για να σε δω
τώρα πλησιάζεις γέρο;
ΠΡΟΒΟΥΛΟΣ
Μα τον Ποσειδώνα! Εμείς φταίμε
για όλα αυτά!
ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ
Ε όχι! οι άντρες ποτέ δεν φταίμε!
όλα τα κάνουμε σωστά!
ΠΡΟΒΟΥΛΟΣ
Εμείς τις
κακομάθαμε στα λούσα και στα πως και τι.
Και να τώρα τα χάλια μας! μεγάλη η Ντροπή!
Αλλά αρκετά λόγια είπαμε! Στρατιώτες! Προσοχή!
Συλλάβετε όλες τις γυναίκες! και πρώτη πρώτη τη Λυσιστράτη την πονηρή!
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
Μην κάνετε τον
κόπο! Βγαίνω μόνη μου έξω!
γέρο κάνε πίσω
γιατί θα σε ξαναβρέξω!
ΠΡΟΒΟΥΛΟΣ
Βρε, βρε, βρε,
καλώς τη Λυσιστράτη!
Λέγε! εσύ την οργάνωσες
την ανταρσία;
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
μάτι αετού έχεις! πώς δε σε πήραν στη αεροπορία;
ΠΡΟΒΟΥΛΟΣ
με ειρωνεύεσαι γυναίκα; μου μιλάς … ειρωνικά;
Θα σ’ αρπάξω απ’ το μαλλί… που την έχεις δει επαναστατικά!
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ ρεφραιν ακούγεται ΜΟΥΣΙΚΗ
(υποταγή θέλεις εσύ, και γω επανάσταση,
απ’ τους δυο μας να δούμε ποιος θα
χάσει, απ’ τους δυο μας να το δούμε ποιος θα χά, α α α , σει!)
ΠΡΟΒΟΥΛΟΣ
Αρκετά!
Στρατιώτες! Πιάστε την! Δέστε την!
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
Γυναίκες!
Γυναίκες! Πάρτε κατσαρόλες, πάρτε κουτάλες!
Γρήγορα τρέξτε!
Και φωνάξτε και τις άλλες!
ΧΟΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
πάρτε κουτάλες
πάρτε κουβά
αλύπητα χτυπήστε
κι ετούτο τον μπελά!
πάρε και τούτη!
πάτε κι αυτή
στρίβε! γιατί θα
σε δέρνω ως αύριο το πρωί!!!
(χορευτικό με
τραγούδι…..
οι τακτικοί τις
τρώνε και υποχωρούν…)
ΠΡΟΒΟΥΛΟΣ
Ουαί κι αλί μου!
Το σκάσανε οι τακτικοί μου!
(ο Πρόβουλος
φεύγει σιγά σιγά με σκυφτό το κεφάλι)
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
Μπράβο γυναίκες!
Μέσα τώρα!
Ο Πρόβουλος φοβήθηκε και έφυγε για την ώρα!
(μπαίνουν
στην άκρη της Σκηνής ο Κινησίας με τον Κλεομένη και κάνουν νοήματα μεταξύ τους,
συζητούν (παντομίμα) και ψάχνουν με το βλέμμα τους τις γυναίκες τους αλλά
κρύβονται από τη Λυσιστράτη και την Κλεονίκη που έχουν βγει έξω από τα τείχη)
ΚΛΕΟΝΙΚΗ
Μυρίνη! Μυρίνη! πες
αλεύρι!
ο Κινησίας σε
γυρεύει!!!
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
Πρόσεξε πως θα συμπεριφερθείς,
από τα γλυκόλογά του να μην παρασυρθείς!
ΜΥΡΙΝΗ
Έννοια σου
Λυσιστρατη μου! Το ‘μαθα πια το μάθημά μου!
(μπαίνει ο Κινησίας κρατώντας ένα μωρό)
ΚΙΝΗΣΊΑΣ
Μυρινάκι
μου, μυρινάκι μου, το παιδί μας κλαίει
βρε μωράκι μου!
ΜΥΡΙΝΗ
Ποιος με
φωνάζει; Ποιος με καλεί;
ΚΙΝΗΣΙΑΣ
η κολώνα του
σπιτιού σου! ο αντρούλης σου βρε κουτή!
Έλα στην αγκαλιά
μου να σε φιλήσω!
Γύρισα από τον
πόλεμο και δεν ξαναπάω πίσω!
ΜΥΡΙΝΗ
Έναν φαντάρο
βλέπω μόνο του
Ψέματα να
αραδιάζει
Μα δε μασάω
πείτε του
Και τη γωνιά να
μου αδειάζει!(επαναλαμβάνει ο Χορός)
ΚΙΝΗΣΙΑΣ
(ο Κλεομένης του
κάνει νόημα να γίνει πιο αυστηρός)
Δε… μου λες
κοριτσάκι μου….το ξέρεις πως τελείωσαν οι πάνες;
ΜΥΡΙΝΗ
ε, τράβα να
αγοράσεις άλλες!
Ο πόλεμος μας
χώρισε αγόρι μου γλυκό!
Τράβα και πες τα
μαντάτα σου στο στρατηγό!
Αντίο τζουτζούκο
!!! (ο Κινησίας υποχωρεί τρομαγμένος)
ΚΙΝΗΣΙΑΣ ΜΟΥΣΙΚΗ
Της γυναίκας η
καρδιά είναι μια άβυσσος!
Πότε κόλαση και
πότε ο παράδεισος!
Της γυναίκας η
καρδιά είναι μια άβυσσος!
Μπαίνει ο Κλεομένης, ο άντρας της Καλλονίκης
ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ
Καλλονικη μου
γλυκιά, γυναικούλα μου χρυσή
τρέχα σπίτι για
μαγείρεμα και μου κάηκε η φακή!
ΚΑΛΛΟΝΙΚΗ
φύγε χρυσέ μου
από δω φύγε! μη με ταράζεις!
μαγείρεψε μόνος
σου κι άλλο μη με κουράζεις!
ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ
έλα βρε αγάπη
μου, κόρη του γιαλού μου
πριγκίπισσα του
κόσμου όλου και του αρχοντικού μου!
χωρίς εσένα
μάτια μου το σπίτι έχει ερημώσει
δε με λυπάσαι
που πεινώ; και με έχεις εξοντώσει.. !!!
ΚΑΛΛΟΝΙΚΗ
δε σε λυπάμαι!
απόφαση πάρε πρώτα τον πόλεμο να διώξεις
και την ειρήνη
απ’ τη σπηλιά να απελευθερώσεις!
ΚΙΝΗΣΙΑΣ
φίλε σκούρα τα
πράγματα… ανένδοτη η δικιά μου
ΚΛΕΟΜΕΝΗΣ
εμένα θα μου
πεις; Που πλένω τα σώβρακά μου;
(φεύγουν αγκαλιασμένοι και κλαίγοντας….)
ΣΚΗΝΗ 4η
οι άντρες κάνουν δουλειές
(μπαίνουν οι άντρες με ποδιές,
φακιόλι, σκούπες, χορευτικό.)
τραγούδι
ΧΩΡΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ Η ΑΘΗΝΑ
μουσική και τι κουτί κουτί
χωρίς
γυναίκες πια, χωρίς γυναίκες πια, η Αθήνα έρημη είναι κ άσχημη πολύ
χωρίς φαί
καλό κι ένα καφέ ζεστό στον πόλεμο με τι κουράγιο να τραβώΧ2
η μέρα ξεκινά
με άλλαγμα και πάμπερς, γάλα μωρού, πώς βάζουν άραγε τις πάνες
μα εγώ είμαι
άντρας και σαν άντρας μόνο πολεμώ
μα εγώ είμαι
άντρας και σαν άντρας ξέρω μόνο αυτό
πως ησυχάζει
ένα βρέφος απ το κλάμα; πώς μαγειρεύουνε εγώ δεν ξέρω πράμα!
μια λύση
μένει , να γυρίσουν θα ζητήσω, κι ότι θέλουν θα τους δώσω, γιατί άλλο δε βαστώ!
ΑΝΤΡΕΣ
Α: τρέχα γρήγορα, εδώ που είναι
σκοτεινά…
μη μας πάρουν χαμπάρι σύντροφε και μας
πετάξουνε αβγά!
Β: έφερες τα απαραίτητα;
Α: τα φερα…
Β: πώς τη φοράνε τώρα αυτή; εσύ
ξέρεις;
Α: θα σου δείξω, αλλά θα…
υποφέρεις!!!!
(ανοίγουν την πάνα και βρωμάει!!!)
Β: πω πω! τι μυρωδιά είναι αυτή; θα
καταρρεύσω!!!
Α: ούτε στα χαρακώματα δεν είχε τόση
μπόχα!
(Συναντιούνται
Σπαρτιάτης και Πρύτανης )
ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ
το λοιπόν,
Αθηναίε…
Στη Λακωνία οι
γυναίκες μές στο κάστρο μας κλειστήκανε
κι αβοήθητοι οι
άντρες στα νοικοκυριά ριχτήκανε!
ΠΡΥΤΑΝΗΣ
Καθώς ειδήσεις
μας ερθήκαν
Απ΄όλη την
Ελλάδα
Οι γυναίκες
άφαντες γινήκαν
Και τρώμε μόνο
φασολάδα!!!
ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ
Για πείτε μου
βρε σεις λοιπόν ποια είναι η Λυσιστράτη
Που ξεμυάλισε τις
γυναίκες μας ίσα με το Παγκράτι;
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
Εδώ είμαι Λάκωνα!
Τι κοιτάς έτσι; Δε σου γεμίζω το μάτι;
Μάθε λοιπόν πως βάλθηκα ο πόλεμος
να πάψει
Αφού ο κάθε Έλληνας τον δίπλα του θα κλάψει
Γι’ αυτό κοιτάξτε σύντομα να βρείτε
μία λύση
Αλλιώς ξεχάστε μας εμάς, θα πάμε στο Παρίσι!
ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ
Σιγά τον
πολυέλαιο! Νομίζεις πως φοβάμαι;
Έγώ πήγα στον
πόλεμο και πίσω πάλι να ‘μια!
Μιας Αθηναίας τη
βουλή και χίλιων άλλων δέκα
Δεν τη φοβάμαι
γιατί εγώ προστάζω τη γυναίκα!
ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
Καλά λοιπόν
γενναίε μου ατρόμητε Σπαρτιάτη
Μα σου το λέω
και μάθε το, εγώ, η Λυσιστράτη,
Πώς αν αμέσως
τώρα εδώ δεν κάνετε ειρήνη,
Γυναίκα μεσ’ το
σπίτι σας καμία δε θα μείνει!
Ξεχάστε ρούχα
καθαρά, και μπέιμπι σίτερ βρείτε
Και σπιτικό φαί
ξανά δεν πρόκειται να δείτε!
ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ
Νομίζω πως
αδυνατώ σ΄αυτά να απαντήσω
Και πρέπει σπίτι
και παιδιά που έχω να φροντίσω….
Τέτοια γυναίκα
μυαλωμένη πρώτη φορά ακούω
Ας υπογράψουμε
λοιπόν! στην πείνα υπακούω…
(ρωτάνε μεταξύ
τους:
-να …
υπογράψουμε;;;
-ας…
υπογράψουμε; Ε;
-ε, ας
υπογράψουμε…
-πρέπει να
υπογράψουμε…..
-νομίζω ότι
επιβάλλεται να… υπογράψουμε…
-αφού δε γίνεται
αλλιώς… Ας…υπογράψουμε…)
ΠΡΥΤΑΝΗΣ
Φέρε εδώ γρήγορα
τον πάπυρο να υπογράψω
Δεν θα τ’ αντέξω
άλλη μια φορά το φαγητό να κάψω.!
(Παντομίμα
υπογράφουν ο ένας στην πλάτη του άλλου και υπογράφουν στη σειρά όλοι οι άντρεςΜΟΥΣΙΚΗ:)
ΛΥΣΣΙΣΤΡΑΤΗ
Γυναίκες τα
καταφέραμε! Είναι ιστορική η στιγμή.!
Ο πόλεμος
ηττήθηκε! Από την γυναικεία λογική!
Φωνάξτε τις
νεράιδες την Ειρήνη να ελευθερώσουν
Δεν κινδυνεύει
πια! Οι υπογραφές κοντεύουν να τελειώσουν!
ΕΙΡΗΝΗ
Ήρθα η πανέμορφη
η ξακουστή θεά!
Φύγε από δω
πόλεμε άδειασέ μου τη γωνία
Για σένα χτυπούν
οι καμπάνες σε άλλη γειτονιά
ΠΟΛΕΜΟΣ
Γυναίκα δεν
είσαι κι εσύ; Κατάφερες να τους πείσεις!
Δεν ντράπηκες
απ’ το θρόνο μου εμένα να εκτοπίσεις
Φεύγω λοιπόν…
Είπα φεύγω…..
ΕΙΡΗΝΗ
Τόσους αιώνες
πάνω στην γη όλα άλλαξαν, εκτός από την ματαιοδοξία του ανθρώπου …
Εσύ άνθρωπε ότι έχεις
δεν το εκτιμάς και ότι δεν έχεις αυτό κυνηγάς
Καλείς τον
πόλεμο με την πρώτη ευκαιρία…
Η αγάπη και η
ειρήνη βρίσκονται μέσα σου και αν ψάξεις να τις βρεις θα ευτυχίσεις…
1 Νεράιδα -δεν απαιτούν…
2 Νεράιδα -δεν διεκδικούν…
3 Νεράιδα -δεν
ζητούν ανταλλάγματα.
4 Νεράιδα -Μόνο
να προσφέρονται ξέρουν.
Μια ευχή μόνο
μπορώ να κάνω για σένα άνθρωπε απ’ την καρδιά μου
5 Νεράιδα-Να
είσαι δίκαιος
6 Νεράιδα -Να
είσαι δυνατός
7 Νεράιδα-Να
είσαι ταπεινός
όλα τα παιδιά μαζί
Να είσαι αληθινός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου